kaganek
-
niewielkie naczynie wykonane z gliny lub metalu, mające formę osadzonej na nóżce miseczki z uchwytem i dziobkiem, w którym umieszczony jest knot, wypełnione tłuszczem, służące w dawnych czasach do oświetlania
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku -
hiperonimy: lampka
-
- gliniany kaganek; kaganek górniczy
- światło kaganka
- świecić, poświecić, przyświecać kagankiem
-
Noa przybliżyła kaganek, osłaniając płomyczek dłonią. Ujrzała zmienioną twarz i rozszerzone oczy wychowanki.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
Skinąłem głową i starając się poruszać jak najciszej, wkroczyłem do sypialni oświetlonej jedynie małym płomyczkiem kaganka i zaglądającym do okien księżycem.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
Reynevan obraz widział, był bowiem oświetlony kagankiem.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Afgańczycy nadal używają świec, kaganków i lamp naftowych.
źródło: NKJP: Zofia Stachura, Henryk Suchar: Szmaragdy lwa, Wprost, 45/1997
Na podwórzu przy ognisku i kagankach organizowane są często średniowieczne uczty.
źródło: NKJP: Maria Kruczkowska: Kasztelan na Gniewie, Gazeta Wyborcza,1996-10-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kaganek
kaganki
D. kaganka
kaganków
C. kagankowi
kagankom
B. kaganek
kaganki
N. kagankiem
kagankami
Ms. kaganku
kagankach
W. kaganku
kaganki
-
Od: kagan, pierwotnie prawdopodobnie 'druciany koszyk osłaniający lampę lub zakładany zwierzętom na pysk'. Wyraz niejasnego pochodzenia, być może ostatecznie z gr. tágēnon / tḗganon 'patelnia, tygiel'.