przypołudnica

  • etn.  występująca w wierzeniach słowiańskich kobieta demon ukazująca się latem na polach obsianych zbożem, atakująca ludzi, którzy przebywają w polu w południe
  • Zapisywane również wielką literą.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    wierzenia i przesądy

  • synonimy:  południca
    rżana baba
    żytnia baba
    hiperonimy:  demon
  • Żyli wtedy ludzie razem z dziwożonami, rusałkami, czartami borowymi i polnymi, ubożętami, utopcami, przypołudnicami, latawcami i płanetnikami.

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

    Ostatni akapit hasła „Wila” opisuje istniejące w mitologii Słowian południowych wiły, będące, z grubsza, odpowiednikiem naszych przypołudnic.

    źródło: NKJP: Internet

    Południca zjawiała się wyłącznie w okolicach południa (dlatego też niektórzy nazywają ją Przypołudnicą). Nieostrożnych rolników, którym zdarzyło się przysnąć w polu, mogła udusić, a co najmniej spowodować mocny ból głowy.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. przypołudnica
    przypołudnice
    D. przypołudnicy
    przypołudnic
    C. przypołudnicy
    przypołudnicom
    B. przypołudnicę
    przypołudnice
    N. przypołudnicą
    przypołudnicami
    Ms. przypołudnicy
    przypołudnicach
    W. przypołudnico
    przypołudnice
  • Zob.  południe 

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 27.09.2018