guzdrała
-
pot. pejorat. osoba, która robi coś bardzo powoli
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Wszystkich obowiązywały stałe dyżury. O szóstej rano jedno z rodzeństwa biegło do sklepu, drugie pomagało się ubrać młodszej guzdrale, trzecie miało dzień na czyszczenie butów dla całej siódemki (włącznie z rodzicami)...
źródło: NKJP: Małgorzata Szymańska: Dzieci to pasja, Dziennik Bałtycki, 2000-05-11
Wydając ochrypłe okrzyki, mające świadczyć o tym, że jest niemową, zamówił golonkę i piwo. Przyglądano mu się ciekawie, jak zwykle obcemu, ale stryj nie zwracał na to uwagi. Jadł. Ciemniało. Największe guzdrały siedziały już nad piwem, gdy stryj odsunął talerz, wysączył ostatnie krople z trzeciego już kufla, wstał i klasnął w dłonie.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. guzdrała
guzdrałowie
guzdrały
ndepr guzdrały
depr D. guzdrały
guzdrałów
guzdrał
C. guzdrale
guzdrałom
B. guzdrałę
guzdrałów
guzdrały
N. guzdrałą
guzdrałami
Ms. guzdrale
guzdrałach
W. guzdrało
guzdrałowie
guzdrały
ndepr guzdrały
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r. ż., D. lm guzdrał , B. lm guzdrały . W przeciwnym razie używa się r. m1, D. i B lm guzdrałów lub r. ż, D. lm guzdrał , B. lm guzdrały
-
Zob. guzdrać się