-
pot. wiedząc to, co nadawca teraz mówi, jest jasne, że to, co zostało powiedziane musi być prawdziwe
-
Zawsze wydzielone przecinkiem / myślnikiem lub przecinkami / myślnikami (parenteza).
-
wykładnik pewności
-
- Ten jej teść jest podobno bogaty.
- Wiadomo, fryzjer zawsze potrzebny.źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980
W bocznych kieszeniach marynarki też nic ciekawego, jakiś ręcznie pisany bilet kolejowy, podarłem i wyrzuciłem w krzaki (wiadomo, po bilecie można robić dochodzenia, węszyć).
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
- Ano była kiedyś taka teoria o pochodzeniu szlachty polskiej. Jasieńczyk gdzieś to wyczytał albo posłyszał. Nie miał możności sprawdzenia, wiadomo - samouk.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
Wielu młodych ludzi kupuje sobie lub dostaje od rodziców szybkie, zrywne samochody, a młodość, wiadomo, lubi ryzyko, toteż bardzo często trzeba temperować młodych kierowców.
źródło: NKJP: sm: Patrol drogowy, Czas Ostrzeszowski nr 20063, 2006
-
część mowy: komentarz metatekstowy
-
wiadomo _ ograniczenia zakresu użycia:nie wprowadza Zd. podrz.szyk: zmienny: antepozycja, postpozycja i wewnątrz zdania
obligatoryjny poprzedzający kontekst -