roztrąbiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. rozpowszechniać nieprawdziwą, mało ważną lub kłopotliwą dla kogoś informację

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

hiperonimy:

rozpowszechniać

	To jej problemy i nie ma co ich roztrąbiać na cały Internet. Bez jej wiedzy i zgody zresztą. źródło: NKJP: Internet
	Odkrycia naukowe, budowa gigantycznych tam, mostów, szos, te osiągnięcia, które w krajach totalitarnych byłyby roztrąbiane jako wiekopomne, otrzymują wzmiankę petitem w gazecie [...]. źródło: Czesław Miłosz: Dzieła zbiorowe, 1980 (books.google.pl)
	PPS od swego narodzenia o to się najwięcej stara, by jak najrozleglej roztrąbiać o swojej wielkości. źródło: Feliks Tych: Archiwum ruchu robotniczego, 1986 (books.google.pl)
	Po pijanemu zwłaszcza wszystko o sobie roztrąbiał na całą okolicę. źródło: Boris Pasternak, Doktor Żywago, 1957 (books.google.pl)
	Trzeba, przynajmniej przez jakiś czas, przeszkadzać mu w roztrąbianiu wiadomości o tym niesłychanym wynalazku. źródło: Internet: pyszczak.blogspot.com
	Nie chodzi o roztrąbianie teraz wszystkim, kto i co gdzie złego zrobił. źródło: Internet: polishelite.oxn.pl
	W końcu [...] nie roztrąbiał raczej na całą wioskę, że 3 gości z Konohy przyszło. źródło: Internet: narutocup.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrąbiałem +(e)m roztrąbiał	roztrąbiałam +(e)m roztrąbiała	roztrąbiałom +(e)m roztrąbiało	roztrąbialiśmy +(e)śmy roztrąbiali	roztrąbiałyśmy +(e)śmy roztrąbiały
2 os.	roztrąbiałeś +(e)ś roztrąbiał	roztrąbiałaś +(e)ś roztrąbiała	roztrąbiałoś +(e)ś roztrąbiało	roztrąbialiście +(e)ście roztrąbiali	roztrąbiałyście +(e)ście roztrąbiały
3 os.	roztrąbiał	roztrąbiała	roztrąbiało	roztrąbiali	roztrąbiały

bezosobnik: roztrąbiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę roztrąbiał będę roztrąbiać	będę roztrąbiała będę roztrąbiać	będę roztrąbiało będę roztrąbiać	będziemy roztrąbiali będziemy roztrąbiać	będziemy roztrąbiały będziemy roztrąbiać
2 os.	będziesz roztrąbiał będziesz roztrąbiać	będziesz roztrąbiała będziesz roztrąbiać	będziesz roztrąbiało będziesz roztrąbiać	będziecie roztrąbiali będziecie roztrąbiać	będziecie roztrąbiały będziecie roztrąbiać
3 os.	będzie roztrąbiał będzie roztrąbiać	będzie roztrąbiała będzie roztrąbiać	będzie roztrąbiało będzie roztrąbiać	będą roztrąbiali będą roztrąbiać	będą roztrąbiały będą roztrąbiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		roztrąbiajmy
2 os.	roztrąbiaj	roztrąbiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrąbiałbym bym roztrąbiał	roztrąbiałabym bym roztrąbiała	roztrąbiałobym bym roztrąbiało	roztrąbialibyśmy byśmy roztrąbiali	roztrąbiałybyśmy byśmy roztrąbiały
2 os.	roztrąbiałbyś byś roztrąbiał	roztrąbiałabyś byś roztrąbiała	roztrąbiałobyś byś roztrąbiało	roztrąbialibyście byście roztrąbiali	roztrąbiałybyście byście roztrąbiały
3 os.	roztrąbiałby by roztrąbiał	roztrąbiałaby by roztrąbiała	roztrąbiałoby by roztrąbiało	roztrąbialiby by roztrąbiali	roztrąbiałyby by roztrąbiały

bezosobnik: roztrąbiano by

bezokolicznik: roztrąbiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: roztrąbiając

gerundium: roztrąbianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: roztrąbiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: roztrąbiany

odpowiednik aspektowy: roztrąbić

Por. trąbić (o sprawie); zob. trąba