komes

  • w starożytnym Rzymie i średniowiecznych państwach europejskich: wyższy urzędnik
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

  • hiperonimy:  urzędnik
  • Nakaz posiadania spisu prawa nie miałby jednak sensu, gdyby w trzydziestych latach VIII w. przynajmniej niektórzy bawarscy komesowie nie znali łaciny i sztuki pisania lub nie dysponowali w sądzie piśmiennymi pomocnikami.

    źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004

    W 1. połowie XIII wieku zamkiem władał komes Piotr Wydżga, herbu Janina, kasztelan sądecki, uczestnik wypraw krzyżowych.

    źródło: NKJP: Urszula Janicka-Krzywda: Rycerska stanica nad Popradem, Wychowawca, nr 141, 2004-09

    Przed tą buławą giąć się musieli wojewodowie i komesi.

    źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

    Członkowie stowarzyszenia sami przywdziali zbroje i wstąpili w szeregi zorganizowanej przez komesa Artura Stępnia drużyny.

    źródło: NKJP: Piotr Kanikowski: Grodziec czeka na turystyczny boom, Gazeta Wrocławska, nr 18/06, 1999

    A na pociechę mieli tylko to, że dokładnie z tą samą niechętną pogardą komesów zachodnich traktowali ich bizantyjscy kuzyni.

    źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Z prof. Henrykiem Samsonowiczem rozmawia Jacek Żakowski, Gazeta Wyborcza, 1995-12-22

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. komes
    komesi
    komesowie
    ndepr
    komesy
    depr
    D. komesa
    komesów
    C. komesowi
    komesom
    B. komesa
    komesów
    N. komesem
    komesami
    Ms. komesie
    komesach
    W. komesie
    komesi
    komesowie
    ndepr
    komesy
    depr
  • łac. comes 'towarzysz; nauczyciel; członek świty; hrabia'

CHRONOLOGIZACJA:
1532, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 23.05.2017