ciamajdowatość
-
pot. pejorat. cecha tego, kto jest nieco powolny, niezdarny i niezbyt zaradny życiowo
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
sprawność i wydolność organizmu -
[...] dominuje w miętusie co innego - rozmamłanie, znudzenie, niemal ciamajdowatość. Żre byle co, wolno, bez przyjemności. Parzy się nie namiętnie czy przynajmniej zmysłowo, ale tak jakoś mimochodem, byle jak.
źródło: Jerzy Putrament, Arkadia, 1980 (books.google.com)
Zobaczyłam swoje rąsie w odbiciu lustra w pracy. Pasują do mojej ciamajdowatości. Nawet nie umiem wymyślić na to słowa. Typowa niemoc, typowa ja.
źródło: Internet: photoblog.pl
[...] zaczął mnie [...] denerwować. Już nie tylko tym „jak możesz lubić to, co ja”, ale swoją nieodpowiedzialnością, nieogarnięciem i ciamajdowatością.
źródło: Internet: wattpad.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ciamajdowatość
ciamajdowatości
D. ciamajdowatości
ciamajdowatości
C. ciamajdowatości
ciamajdowatościom
B. ciamajdowatość
ciamajdowatości
N. ciamajdowatością
ciamajdowatościami
Ms. ciamajdowatości
ciamajdowatościach
W. ciamajdowatości
ciamajdowatości
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ ciamajdowatość + KOGO+ ciamajdowatość + CZYJA