samozwaniec

  • książk.  osoba, która bezprawnie lub bez uzasadnionej przyczyny przywłaszcza sobie stanowisko, tytuł, godność, funkcję
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • synonimy:  uzurpator
  • X to, ich zdaniem, samozwaniec. Sam siebie zrobił prezydentem.

    źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Na wschodzie bez zmian, Polityka, 2004-12-11

    Nie jestem żadnym samozwańcem. Prezesem zostałem z wyboru.

    źródło: NKJP: (MAJ): Wniosek o eksmisję, Gazeta Krakowska, 2006-01-03

    [...] zesłana do klasztoru caryca Marfa powiedziała, że jej syna Dymitra dawno temu zasztyletowano w Ugliczu, a ten na tronie carskim to samozwaniec.

    źródło: NKJP: Edward Radziński: Dziwna i straszna opowieść o Dymitrze Samozwańcu, Gazeta Wyborcza, 1997-09-19

    Po niesławnych zgonach obu despotów uporczywie powtarzały się pogłoski o ich rzekomym ocaleniu, pojawili się też samozwańcy, których koniec bywał równie żałosny.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. samozwaniec
    samozwańcy
    ndepr
    samozwańce
    depr
    D. samozwańca
    samozwańców
    C. samozwańcowi
    samozwańcom
    B. samozwańca
    samozwańców
    N. samozwańcem
    samozwańcami
    Ms. samozwańcu
    samozwańcach
    W. samozwańcu
    samozwańcy
    ndepr
    samozwańce
    depr
  • Zob. sam, zwać

CHRONOLOGIZACJA:
1812, SL
Data ostatniej modyfikacji: 17.01.2018