samozwaniec
-
książk. osoba, która bezprawnie lub bez uzasadnionej przyczyny przywłaszcza sobie stanowisko, tytuł, godność, funkcję
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: uzurpator
-
X to, ich zdaniem, samozwaniec. Sam siebie zrobił prezydentem.
źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Na wschodzie bez zmian, Polityka, 2004-12-11
Nie jestem żadnym samozwańcem. Prezesem zostałem z wyboru.
źródło: NKJP: (MAJ): Wniosek o eksmisję, Gazeta Krakowska, 2006-01-03
[...] zesłana do klasztoru caryca Marfa powiedziała, że jej syna Dymitra dawno temu zasztyletowano w Ugliczu, a ten na tronie carskim to samozwaniec.
źródło: NKJP: Edward Radziński: Dziwna i straszna opowieść o Dymitrze Samozwańcu, Gazeta Wyborcza, 1997-09-19
Po niesławnych zgonach obu despotów uporczywie powtarzały się pogłoski o ich rzekomym ocaleniu, pojawili się też samozwańcy, których koniec bywał równie żałosny.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. samozwaniec
samozwańcy
ndepr samozwańce
depr D. samozwańca
samozwańców
C. samozwańcowi
samozwańcom
B. samozwańca
samozwańców
N. samozwańcem
samozwańcami
Ms. samozwańcu
samozwańcach
W. samozwańcu
samozwańcy
ndepr samozwańce
depr -
Zob. sam, zwać