ułaskawiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

mając właściwe uprawnienia, powodować, że ktoś nie ponosi zasądzonej kary lub że zostaje mu ona zmniejszona

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

więzienie i kara

	Poseł frakcji Centrum, były pierwszy minister obrony odrodzonej Litwy, trafił do więzienia w październiku 1997 r. Za kratami spędził już 28 miesięcy. Według nieoficjalnych źródeł prezydent zastanawia się, czy ułaskawiać posła. źródło: NKJP: Wszystko w rękach prezydenta, Dziennik Polski, 2000-03-03
	[...] prezydent ułaskawia skazanych! źródło: NKJP: Aleksander Chećko: Łaska pańska, Polityka, 2001-03-03
	A ułaskawiając mnie prezydent dokonał jedynie aktu sprawiedliwości dziejowej. Zostałem bowiem niesłusznie oskarżony. źródło: NKJP: Mariusz Pietrzyk: Ułaskawiony, Trybuna Śląska, 2002-11-26
	Cały czas toczy się postępowanie ułaskawiające braci W. [...]. źródło: NKJP: xx: Kraj w skrócie, Dziennik Zachodni, 2009-09-30

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ułaskawiałem +(e)m ułaskawiał	ułaskawiałam +(e)m ułaskawiała	ułaskawiałom +(e)m ułaskawiało	ułaskawialiśmy +(e)śmy ułaskawiali	ułaskawiałyśmy +(e)śmy ułaskawiały
2 os.	ułaskawiałeś +(e)ś ułaskawiał	ułaskawiałaś +(e)ś ułaskawiała	ułaskawiałoś +(e)ś ułaskawiało	ułaskawialiście +(e)ście ułaskawiali	ułaskawiałyście +(e)ście ułaskawiały
3 os.	ułaskawiał	ułaskawiała	ułaskawiało	ułaskawiali	ułaskawiały

bezosobnik: ułaskawiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę ułaskawiał będę ułaskawiać	będę ułaskawiała będę ułaskawiać	będę ułaskawiało będę ułaskawiać	będziemy ułaskawiali będziemy ułaskawiać	będziemy ułaskawiały będziemy ułaskawiać
2 os.	będziesz ułaskawiał będziesz ułaskawiać	będziesz ułaskawiała będziesz ułaskawiać	będziesz ułaskawiało będziesz ułaskawiać	będziecie ułaskawiali będziecie ułaskawiać	będziecie ułaskawiały będziecie ułaskawiać
3 os.	będzie ułaskawiał będzie ułaskawiać	będzie ułaskawiała będzie ułaskawiać	będzie ułaskawiało będzie ułaskawiać	będą ułaskawiali będą ułaskawiać	będą ułaskawiały będą ułaskawiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ułaskawiajmy
2 os.	ułaskawiaj	ułaskawiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ułaskawiałbym bym ułaskawiał	ułaskawiałabym bym ułaskawiała	ułaskawiałobym bym ułaskawiało	ułaskawialibyśmy byśmy ułaskawiali	ułaskawiałybyśmy byśmy ułaskawiały
2 os.	ułaskawiałbyś byś ułaskawiał	ułaskawiałabyś byś ułaskawiała	ułaskawiałobyś byś ułaskawiało	ułaskawialibyście byście ułaskawiali	ułaskawiałybyście byście ułaskawiały
3 os.	ułaskawiałby by ułaskawiał	ułaskawiałaby by ułaskawiała	ułaskawiałoby by ułaskawiało	ułaskawialiby by ułaskawiali	ułaskawiałyby by ułaskawiały

bezosobnik: ułaskawiano by

bezokolicznik: ułaskawiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: ułaskawiając

gerundium: ułaskawianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: ułaskawiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: ułaskawiany

odpowiednik aspektowy: ułaskawić

+

ułaskawiać

+

KOGO

Od: łaskawy ; zob. łaska