ułaskawić
-
mając właściwe uprawnienia, spowodować, że ktoś nie poniósł zasądzonej kary lub że została mu ona zmniejszona
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara -
- prezydent, sąd ułaskawił kogoś
- ułaskawić gangstera, zabójcę, skazańca, więźniów, zbrodniarza
- uzyskać ułaskawienie; zostać ułaskawionym
- akt ułaskawienia
-
Chcę ułaskawić człowieka, który spowodował Pana kalectwo.
źródło: NKJP: Drogi wolności, Gazeta Wyborcza, 1997-07-12
[...] w czasie swojej prezydentury ułaskawił 3177 skazanych, a odmówił ułaskawienia 384 osobom.
źródło: NKJP: Barbara Madajczyk - Krasowska: Co łaska, Dziennik Bałtycki, 2005-12-09
Został skazany na 6 lat więzienia, ale przesiedział tylko dwa miesiące, bowiem został ułaskawiony.
źródło: NKJP: Tajemnicza skrzynia, Dziennik Polski, 2004-03-26
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ułaskawię
ułaskawimy
2 os. ułaskawisz
ułaskawicie
3 os. ułaskawi
ułaskawią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ułaskawiłem
+(e)m ułaskawił
ułaskawiłam
+(e)m ułaskawiła
ułaskawiłom
+(e)m ułaskawiło
ułaskawiliśmy
+(e)śmy ułaskawili
ułaskawiłyśmy
+(e)śmy ułaskawiły
2 os. ułaskawiłeś
+(e)ś ułaskawił
ułaskawiłaś
+(e)ś ułaskawiła
ułaskawiłoś
+(e)ś ułaskawiło
ułaskawiliście
+(e)ście ułaskawili
ułaskawiłyście
+(e)ście ułaskawiły
3 os. ułaskawił
ułaskawiła
ułaskawiło
ułaskawili
ułaskawiły
bezosobnik: ułaskawiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ułaskawmy
2 os. ułaskaw
ułaskawcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ułaskawiłbym
bym ułaskawił
ułaskawiłabym
bym ułaskawiła
ułaskawiłobym
bym ułaskawiło
ułaskawilibyśmy
byśmy ułaskawili
ułaskawiłybyśmy
byśmy ułaskawiły
2 os. ułaskawiłbyś
byś ułaskawił
ułaskawiłabyś
byś ułaskawiła
ułaskawiłobyś
byś ułaskawiło
ułaskawilibyście
byście ułaskawili
ułaskawiłybyście
byście ułaskawiły
3 os. ułaskawiłby
by ułaskawił
ułaskawiłaby
by ułaskawiła
ułaskawiłoby
by ułaskawiło
ułaskawiliby
by ułaskawili
ułaskawiłyby
by ułaskawiły
bezosobnik: ułaskawiono by
bezokolicznik: ułaskawić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ułaskawiwszy
gerundium: ułaskawienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ułaskawienie
ułaskawienia
D. ułaskawienia
ułaskawień
C. ułaskawieniu
ułaskawieniom
B. ułaskawienie
ułaskawienia
N. ułaskawieniem
ułaskawieniami
Ms. ułaskawieniu
ułaskawieniach
W. ułaskawienie
ułaskawienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: ułaskawiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ułaskawiony
ułaskawiony
ułaskawiony
ułaskawione
ułaskawiona
D. ułaskawionego
ułaskawionego
ułaskawionego
ułaskawionego
ułaskawionej
C. ułaskawionemu
ułaskawionemu
ułaskawionemu
ułaskawionemu
ułaskawionej
B. ułaskawionego
ułaskawionego
ułaskawiony
ułaskawione
ułaskawioną
N. ułaskawionym
ułaskawionym
ułaskawionym
ułaskawionym
ułaskawioną
Ms. ułaskawionym
ułaskawionym
ułaskawionym
ułaskawionym
ułaskawionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ułaskawieni
ułaskawieni
ułaskawione
ułaskawione
D. ułaskawionych
ułaskawionych
ułaskawionych
ułaskawionych
C. ułaskawionym
ułaskawionym
ułaskawionym
ułaskawionym
B. ułaskawionych
ułaskawionych
ułaskawionych
ułaskawione
N. ułaskawionymi
ułaskawionymi
ułaskawionymi
ułaskawionymi
Ms. ułaskawionych
ułaskawionych
ułaskawionych
ułaskawionych
odpowiednik aspektowy: ułaskawiać
-
+ ułaskawić + KOGO -
Od: łaskawy ; zob. łaska