ponaglić - Wielki słownik języka polskiego PAN

wpłynąć na kogoś, żeby robił coś szybciej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

podgonić
pogonić
popędzić
pospieszyć
pośpieszyć
przynaglić

	Ostatnio dostałam pismo z jednej z windykacyjnych firm, w którym ostro ponaglono mnie do spłaty długu. źródło: NKJP: Dług odsprzedano, Trybuna Śląska, 2002-11-07
	Zwlekała, więc ponaglił ją niecierpliwym wzrokiem. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
	Wziął depeszę znowu do rąk, nie miał odwagi ponaglić mnie wprost. źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994
	Krymarys nałożył słuchawki i niecierpliwym gestem ponaglił podwładnych, żeby zrobili to samo. źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
	– Mówisz czy nie? – ponagliłem go nerwowo. źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008
	Po pół roku bezskutecznych ponagleń pracownicy domu aukcyjnego zawieźli mu ten nieszczęsny brąz pod drzwi willi i zostawili zdezorientowanej gosposi. źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Przewodnik po rynku malarstwa, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ponagliłem +(e)m ponaglił	ponagliłam +(e)m ponagliła	ponagliłom +(e)m ponagliło	ponagliliśmy +(e)śmy ponaglili	ponagliłyśmy +(e)śmy ponagliły
2 os.	ponagliłeś +(e)ś ponaglił	ponagliłaś +(e)ś ponagliła	ponagliłoś +(e)ś ponagliło	ponagliliście +(e)ście ponaglili	ponagliłyście +(e)ście ponagliły
3 os.	ponaglił	ponagliła	ponagliło	ponaglili	ponagliły

bezosobnik: ponaglono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ponaglijmy ponaglmy
2 os.	ponagl ponaglij	ponaglcie ponaglijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ponagliłbym bym ponaglił	ponagliłabym bym ponagliła	ponagliłobym bym ponagliło	ponaglilibyśmy byśmy ponaglili	ponagliłybyśmy byśmy ponagliły
2 os.	ponagliłbyś byś ponaglił	ponagliłabyś byś ponagliła	ponagliłobyś byś ponagliło	ponaglilibyście byście ponaglili	ponagliłybyście byście ponagliły
3 os.	ponagliłby by ponaglił	ponagliłaby by ponagliła	ponagliłoby by ponagliło	ponagliliby by ponaglili	ponagliłyby by ponagliły

bezosobnik: ponaglono by

bezokolicznik: ponaglić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

ponagliwszy

gerundium: ponaglenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: ponaglony

odpowiednik aspektowy: ponaglać

Zob. nagły