cedować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. przekazywać komuś oficjalnie jakiś obowiązek albo uprawnienie do czegoś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

hiperonimy:

przekazywać

cedować prawo do czegoś, rentę, świadczenie; kompetencje, uprawnienia, władzę; obowiązek, odpowiedzialność, zadania
cedować na innych, na inny podmiot, na Radę Ministrów, na rząd, na samorządy

	Obowiązki te cedował na ludzi ze swojego otoczenia, którzy nie zawsze byli dobrze przygotowani. Sam przyjął rolę zakulisowego arbitra [...]. źródło: NKJP: Opinie, Polityka, 2000-12-02
	Bez utraty prawa do premii można przekazać książeczkę mieszkaniową swoim krewnym w linii prostej [...]. Nie można więc cedować książeczki bezpośrednio na wnuka, dziadka, bratanka czy szwagra. źródło: NKJP: MON: Premia do wzięcia, Gazeta Poznańska, 2003-01-30
	Czy dobra prywatne mogą być cedowane na gminy i w ten sposób, dzięki obchodzeniu prawa, po prostu odzyskiwane? źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 09.05.1996
	[...] możemy zamknąć sprawę i zdjąć z siebie ciężar odpowiedzialności za ewentualne konsekwencje, cedując go na władze miasta - proponował. źródło: NKJP: Parkingowy pat, Dziennik Polski, 2003-06-26
	System emerytalny oparty na międzypokoleniowym cedowaniu zobowiązań emerytalnych niesłusznie nazywany „ubezpieczeniem społecznym” powoduje „obdarowanie” przyszłych pokoleń niezaciągniętym przez nie długiem, stanowiąc znaczne obciążenie dla budżetu państwa. źródło: NKJP: Tadeusz P. Lenart: Emerytury korporacji zawodowych, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-06-17

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	cedowałem +(e)m cedował	cedowałam +(e)m cedowała	cedowałom +(e)m cedowało	cedowaliśmy +(e)śmy cedowali	cedowałyśmy +(e)śmy cedowały
2 os.	cedowałeś +(e)ś cedował	cedowałaś +(e)ś cedowała	cedowałoś +(e)ś cedowało	cedowaliście +(e)ście cedowali	cedowałyście +(e)ście cedowały
3 os.	cedował	cedowała	cedowało	cedowali	cedowały

bezosobnik: cedowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę cedował będę cedować	będę cedowała będę cedować	będę cedowało będę cedować	będziemy cedowali będziemy cedować	będziemy cedowały będziemy cedować
2 os.	będziesz cedował będziesz cedować	będziesz cedowała będziesz cedować	będziesz cedowało będziesz cedować	będziecie cedowali będziecie cedować	będziecie cedowały będziecie cedować
3 os.	będzie cedował będzie cedować	będzie cedowała będzie cedować	będzie cedowało będzie cedować	będą cedowali będą cedować	będą cedowały będą cedować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		cedujmy
2 os.	ceduj	cedujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	cedowałbym bym cedował	cedowałabym bym cedowała	cedowałobym bym cedowało	cedowalibyśmy byśmy cedowali	cedowałybyśmy byśmy cedowały
2 os.	cedowałbyś byś cedował	cedowałabyś byś cedowała	cedowałobyś byś cedowało	cedowalibyście byście cedowali	cedowałybyście byście cedowały
3 os.	cedowałby by cedował	cedowałaby by cedowała	cedowałoby by cedowało	cedowaliby by cedowali	cedowałyby by cedowały

bezosobnik: cedowano by

bezokolicznik: cedować

imiesłów przysłówkowy współczesny: cedując

gerundium: cedowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: cedujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: cedowany

odpowiednik aspektowy: scedować

+

cedować

+

CO + na KOGO

łac. cēdere 'chodzić; odchodzić, ustępować; odstępować'