wrzenie

  • książk.  stan wzburzenia lub buntu panujący w jakiejś grupie ludzi
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

    • ciągłe, nieustanne, silne, wielkie; rewolucyjne wrzenie; wrzenie społeczne
    • wrzenie pośród robotników
    • wrzenie wśród ludu, wśród zesłańców
    • wrzenie w armii, w kolegiacie, w kraju
    • wrzenie i niezgoda na świat, wrzenie i sprzeciw; wrzenia i bunty, wrzenia i rozruchy; niezadowolenie i wrzenie
    • etap, okres, stan wrzenia
    • wrzenie rosło, narasta, ucichło, ustało, ustępuje; wrzenia wybuchały
    • czuć, uspokoić, wywołać, wzbudzać wrzenie; stłumić wrzenia
    • dojść do wrzenia
  • Śmierć Husa wywołała wrzenie w Czechach, przyczyniła się do rozwoju husytyzmu, który od samego początku przenikał do sąsiadującej z Czechami Polski.

    źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996

    Władze, powiadomione o wrzeniu wśród polskich zesłańców, postanowiły wywieźć bardziej niespokojnych do budowy drogi [...], wytyczonej wzdłuż południowego wybrzeża Bajkału.

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963

    Wrzenia rewolucyjne, jakie ogarnęły ziemie polskie w latach 1905-1907, nie ominęły także ziemi wieluńskiej.

    źródło: NKJP: Joanna Tomczak: Słownik geograficzny gminy Rudniki, 2002

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wrzenie
    wrzenia
    D. wrzenia
    wrzeń
    C. wrzeniu
    wrzeniom
    B. wrzenie
    wrzenia
    N. wrzeniem
    wrzeniami
    Ms. wrzeniu
    wrzeniach
    W. wrzenie
    wrzenia
  • Zob.  wrzeć 

CHRONOLOGIZACJA:
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 18.09.2014