rozsławić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. uczynić znanym i mającym duży rozgłos

[rossławić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

wsławić

	[...] postanowił jednak rozsławić swój kraj w świecie. źródło: NKJP: Piotr Paziński: Ćwierć wieku z pułkownikiem Kadafim, Gazeta Wyborcza, 1994-09-01
	Wierzę, że Bractwo Kurkowe znajdzie odpowiednią formę dla uhonorowania pisarza, który rozsławił imię Polski poza jej granicami [...]. źródło: NKJP: Janusz Michalczyk: Sienkiewicz w Villa Borghese, Dziennik Polski, 2006-10-18
	„Karolinkami” nagradzani są ludzie, którzy przyczynili się do rozwoju i rozsławienia gminy. źródło: NKJP: Barbara Kubica: „Karolinki” trafiły w ręce zasłużonych, Dziennik Zachodni, 2010-12-31
	Można [...] skosztować rozsławionego na całym świecie puddingu czy „crunble”, ciasta z jabłkiem i kruszonką. źródło: NKJP: Magdalena Gorlas: Czekają na turystów z całego świata, Głos Wielkopolski, 2005-09-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozsławiłem +(e)m rozsławił	rozsławiłam +(e)m rozsławiła	rozsławiłom +(e)m rozsławiło	rozsławiliśmy +(e)śmy rozsławili	rozsławiłyśmy +(e)śmy rozsławiły
2 os.	rozsławiłeś +(e)ś rozsławił	rozsławiłaś +(e)ś rozsławiła	rozsławiłoś +(e)ś rozsławiło	rozsławiliście +(e)ście rozsławili	rozsławiłyście +(e)ście rozsławiły
3 os.	rozsławił	rozsławiła	rozsławiło	rozsławili	rozsławiły

bezosobnik: rozsławiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozsławmy
2 os.	rozsław	rozsławcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozsławiłbym bym rozsławił	rozsławiłabym bym rozsławiła	rozsławiłobym bym rozsławiło	rozsławilibyśmy byśmy rozsławili	rozsławiłybyśmy byśmy rozsławiły
2 os.	rozsławiłbyś byś rozsławił	rozsławiłabyś byś rozsławiła	rozsławiłobyś byś rozsławiło	rozsławilibyście byście rozsławili	rozsławiłybyście byście rozsławiły
3 os.	rozsławiłby by rozsławił	rozsławiłaby by rozsławiła	rozsławiłoby by rozsławiło	rozsławiliby by rozsławili	rozsławiłyby by rozsławiły

bezosobnik: rozsławiono by

bezokolicznik: rozsławić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozsławiwszy

gerundium: rozsławienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozsławiony

odpowiednik aspektowy: rozsławiać

+

rozsławić

+

KOGO/CO

ogsł. *orzslaviti

Zob. sławić