wyalienować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. spowodować, że ktoś został wyłączony z jakiejś grupy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

odizolować
wyobcować

	Mam świadomość, że zbyt wysokie zarobki mogłyby wyalienować mnie w stosunku do współpracowników. źródło: NKJP: Przemysław Puch: Roman Kluska, Gazeta Wyborcza, 1995-02-17
	Nie potrafi podać powodów, dla których grupa chciała ją wyalienować. źródło: NKJP: Sławomir Dąblewski: Utopić agenta, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2005-12-27
	Wyalienowana jednostka nie jest w ogóle zdolna nawet do myśli o buncie, gdyż nie będąc w stanie skonfrontować oficjalnej wersji prawdy z obiegową prawdą swojej grupy - pozostaje na łasce mediów. źródło: NKJP: Jarosław Tomasiewicz: Zniewolenie poprzez wolność, Obywatel, 2000
	Ludzie, którzy pracują w instytucjach państwowych, są wyalienowani ze społeczeństwa. Kwestie cierpienia, niesprawiedliwości – przestają dla nich istnieć. źródło: NKJP: Katarzyna Surmiak-Domańska: Beznadziejna ucieczka przed Basią. Reportaże seksualne, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyalienowałem +(e)m wyalienował	wyalienowałam +(e)m wyalienowała	wyalienowałom +(e)m wyalienowało	wyalienowaliśmy +(e)śmy wyalienowali	wyalienowałyśmy +(e)śmy wyalienowały
2 os.	wyalienowałeś +(e)ś wyalienował	wyalienowałaś +(e)ś wyalienowała	wyalienowałoś +(e)ś wyalienowało	wyalienowaliście +(e)ście wyalienowali	wyalienowałyście +(e)ście wyalienowały
3 os.	wyalienował	wyalienowała	wyalienowało	wyalienowali	wyalienowały

bezosobnik: wyalienowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyalienujmy
2 os.	wyalienuj	wyalienujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyalienowałbym bym wyalienował	wyalienowałabym bym wyalienowała	wyalienowałobym bym wyalienowało	wyalienowalibyśmy byśmy wyalienowali	wyalienowałybyśmy byśmy wyalienowały
2 os.	wyalienowałbyś byś wyalienował	wyalienowałabyś byś wyalienowała	wyalienowałobyś byś wyalienowało	wyalienowalibyście byście wyalienowali	wyalienowałybyście byście wyalienowały
3 os.	wyalienowałby by wyalienował	wyalienowałaby by wyalienowała	wyalienowałoby by wyalienowało	wyalienowaliby by wyalienowali	wyalienowałyby by wyalienowały

bezosobnik: wyalienowano by

bezokolicznik: wyalienować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyalienowawszy

gerundium: wyalienowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyalienowany

odpowiednik aspektowy: alienować

+

wyalienować

+

KOGO + (z CZEGO)

Od: alienować