ździebko II

I
  • pot.  to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym jest mała
  • wykładnik stopnia cechy

  • - Rogulski, ma drogerię na Jagiellońskiej.
    - Obok podstawówki? - zdziwił się ździebko Zygmunt.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003

    Chciałbym ździebko się przespać, a tu mi taka staje pod pniem i szlocha w głos, oka zmrużyć nie sposób.

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

    Teraz trzeba było już ukrywać swoją obecność, kamuflować swoje poczynania nie tylko na samej linii frontu, ale także ździebko dalej.

    źródło: NKJP: Jerzy Gotowała: Najkrócej żyją motyle: lotnictwo rozpoznawcze wciąż niezbędne, 1996

    Ździebko perwersyjne zachowania Thurman to dla mnie, poza wdziękiem dobrze ubieranego (nie mówię, broń Boże, o stroju Batmana) Clooneya, największy atut filmu Schumachera.

    źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Dziś premiera, Gazeta Wyborcza, 1997-08-01

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • ździebko _
    Cz., Przym. st. równy lub wyższy, Przysł. st. równy lub wyższy, rzadziej Rz. M. - cecha stopniowalna
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  ździebko I 
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2017