spoko I

II

przymiotnik

  • pot.  odpowiadający komuś z określonych względów
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Uczniowie gimnazjów i liceów nie przykładają już takiej wagi do przyborów szkolnych. – Ważne, żeby był jakiś spoko kolorek i git – mówi licealista Adrian.

    źródło: NKJP: (łs): Puchatek wyszedł z mody, Dziennik Łódzki, 2005-09-05

    Ulewa przegoniła większość fanów muzyki klubowej, została ich ledwie garstka pod sceną w jednym z narożników. Potem impreza przeniosła się do hali Orbita przy ul. Wejherowskiej, tam bawiono się do rana. – Mam nadzieję, że parada będzie organizowana co roku. Spoko zabawa – dodał Krzysiek, który był jedną z ostatnich osób, które wyszły z hali Orbita.

    źródło: NKJP: Paweł Fąfara, Beata Jackowska: Mała parada - wielka zabawa, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-05-17

    Zdaniem pedagogów, krytykującymi mogą być sfrustrowani uczniowie, którym nie chce się uczyć. Może o tym świadczyć choćby to, że chwaleni są ci nauczyciele, o których mówią, że u nich jest „luzik”, albo „spoko babka, nie trzeba zakuwać, na klasówce można ściągać”.

    źródło: NKJP: Katarzyna Bracka, (tp): Ciemna strona szkoły, Dziennik Łódzki, 2006-01-06

    [...] nic tam ciekawego za bardzo nie ma no ale muzyka była spoko potańczyłyśmy sobie.

    źródło: NKJP: Korpus języka mówionego Pelcra

  • część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    D. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    C. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    B. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    N. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    Ms. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    W. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    D. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    C. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    B. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    N. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    Ms. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
    W. spoko
    spoko
    spoko
    spoko
  • Zob. spokój I

    Potoczne skrócenie od pol.  spokojny ,  spokojnie .

CHRONOLOGIZACJA:
1991, K. Czarnecka, H. Zgółkowa, "Słownik gwary uczniowskiej", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 10.02.2017