impertynencko

  • Definicja
    w sposób obraźliwy i wyzywający
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Połączenia
    • mówić, odnosić się, pouczać kogoś, przerwać komuś, zachować się/zachowywać się impertynencko
  • Cytaty

    [...] świadek przyskoczył do ławy oskarżonych i wykrzyczał: - Biłeś mnie, trzymałeś za włosy i uderzyłeś głową o biurko! - I co? Boli cię głowa? - impertynencko odparował W.

    źródło: NKJP: Robert Olejnik: Sprzeczne zeznania, Gazeta Poznańska

    Gdybym zrozumiał, że twoje malutkie głupie serce zrobiło ze mnie idola. Symptomy były widoczne: słuchałaś mnie bez sprzeciwu, a mamy nie, nie śmiałaś się do mnie odnosić impertynencko, do mamy mogłaś.

    źródło: NKJP: Tamara Dubina: Śnieg w Jerozolimie, Midrasz, 2009-01-02

    Pani Ubyszowa powiedziała mi, że grozi ci protokół, a może nawet aresztowanie, więc... - To moja sprawa! - przerwał impertynencko Zenek. - Nikomu nic do tego!

    źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961

    [...] podczas dyskusji zachowała się wobec - jakby nie było osoby sporo starszej - impertynencko [...].

    źródło: NKJP: Tomasz Domalewski: Mataczenie na antenie, Dziennik Polski, 2008-05-09
  • Odmiana

    część mowy: przysłówek

  • Pochodzenie

    Od: impertynencja

CHRONOLOGIZACJA:
1858, T. Tripplin, "Wycieczki lekarza Polaka po własnym kraju", Tom 2, books.google.pl
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 09.03.2017