gdzie tam - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. mówiący nie zgadza się z tym, co zostało powiedziane, uważając, że to, co zostało powiedziane to za dużo

w postpozycji możliwe przytoczenie tej części sądu, z którą mówiący się nie zgadza

wykładnik niezgody

używane jako reakcja na czyjąś wypowiedź

(quasi)synonimy:

akurat II
nic podobnego
skąd
skąd znowu
skądże
skądże znowu
zaraz II

	- Brawo! Brawo! - powiedział marszałek. - Jesteście bohaterami. - E, gdzie tam - powiedział Kania. źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997
	- Cóż ja. To pani nami tutaj rządzi. Od godziny wszyscy jemy pani z ręki. - Gdzie tam. Ja jestem tylko taką małą rybką. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo. Komedia romantyczna, 2004
	Co za pierdoły! Z pięćdziesiąt lat temu... Gdzie tam pięćdziesiąt! Za PRL-u jeszcze słyszałem takie słuchowisko w radiu, w Trójce, w Powtórce z rozrywki! źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
	- Jak to stoją? Na benzynie się oszczędza czy ropy nie ma? - pytałem z zaciekawieniem. - A gdzie tam, panie doktorze, benzyny i ropy jest jak wody. źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
	Kiedyś ta wojna się skończy, kiedyś ten obóz rozwiążą, Suzanne odjedzie i zabierze ze sobą mój fałszywy portret; gdzie tam mój, wcale nie mój, ze mną nie mający nic wspólnego. źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995

część mowy: komentarz metatekstowy

podklasa: dopowiedzenie

gdzie tam
ograniczenia zakresu użycia: nie: operatory modyfikujące stopień pewność nadawcy nie: w kontekście pytań o uzupełnienie
szyk: wewnętrzny: stały zewnętrzny: stały: postpozycja względem obligatoryjnego poprzedzającego kontekstu