rozradować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wywołać radość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	synonimy:	uradować
	antonimy:	zasmucić

	Szczyt w Brukseli, nad którym załamuje teraz ręce pół Europy, w Polsce rozradował rzesze zawziętych przeciwników Unii. źródło: NKJP: Twaróg: Unijna klapa, Dziennik Zachodni, 2005-06-20
	Proste stare kolędy, których nikt się nie uczy, ale jakoś wszyscy je znają, potrafią ukoić, rozradować i pokrzepić serca. Człowiek czuje się tak, jakby przysiadł zimną nocą przy ognisku. źródło: NKJP: Marzena i Tadeusz Woźniakowie: Święta krzepią, Trybuna Śląska, 2002-12-20
	Na sali zebrały się chyba wszystkie żyjące pokolenia górali, co rozradowało starostę tatrzańskiego, prezesa Związku Podhalan [...].. Jak powiedział, dobrze się dzieje, że górale są jednością, a przy tym umieją zachować swoją odrębność i tradycję. źródło: NKJP: Foster: Tradycja przetrwa, Tygodnik Podhalański, 1999
	Rozraduję cię moim uśmiechem. Zacałuję twoją pomarszczoną twarz. Wyciągnę cię z domu na słońce czy deszcz, na mróz czy upał. źródło: NKJP: Ślubuję Ci..., Dziennik Polski, 2001-05-25

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozradowałem +(e)m rozradował	rozradowałam +(e)m rozradowała	rozradowałom +(e)m rozradowało	rozradowaliśmy +(e)śmy rozradowali	rozradowałyśmy +(e)śmy rozradowały
2 os.	rozradowałeś +(e)ś rozradował	rozradowałaś +(e)ś rozradowała	rozradowałoś +(e)ś rozradowało	rozradowaliście +(e)ście rozradowali	rozradowałyście +(e)ście rozradowały
3 os.	rozradował	rozradowała	rozradowało	rozradowali	rozradowały

bezosobnik: rozradowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozradujmy
2 os.	rozraduj	rozradujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozradowałbym bym rozradował	rozradowałabym bym rozradowała	rozradowałobym bym rozradowało	rozradowalibyśmy byśmy rozradowali	rozradowałybyśmy byśmy rozradowały
2 os.	rozradowałbyś byś rozradował	rozradowałabyś byś rozradowała	rozradowałobyś byś rozradowało	rozradowalibyście byście rozradowali	rozradowałybyście byście rozradowały
3 os.	rozradowałby by rozradował	rozradowałaby by rozradowała	rozradowałoby by rozradowało	rozradowaliby by rozradowali	rozradowałyby by rozradowały

bezosobnik: rozradowano by

bezokolicznik: rozradować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozradowawszy

gerundium: rozradowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozradowany

odpowiednik aspektowy: rozradowywać

+

rozradować

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. radować