repatriować się

  •   powrócić do ojczyzny po długim okresie przymusowego pobytu poza jej granicami
  • Czasownik repatriować się używany był także w znaczeniu 'osiedlić się w nowych granicach Polski, opuściwszy po II wojnie światowej dawne ziemie polskie na wschodzie'.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    stosunki międzynarodowe


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Przynależność i podział terytorialny

  • Polski los po Jałcie był atrakcyjny, powojenna repatriacja z kolonialnych Kresów Wschodnich objęła setki tysięcy chętnych; w tymże okresie z czechosłowackiego Zaolzia repatriował się do Polski tylko jeden jedyny obywatel.

    źródło: NKJP: Sokrat Janowicz: Białoruś: cóż to takiego?, Polityka, 2006-02-18

    Nie dostaną obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji osoby, które w latach 1944-1957 repatriowały się z Polski do ówczesnych republik radzieckich: białoruskiej i ukraińskiej.

    źródło: NKJP: Dorota Jesionek: Inna mąka, inne życie, Dziennik Bałtycki, 2001-01-15

    Byli biedni. Tak biedni, że gdy repatriowali się z okolic Stryja, całe ich mienie składało się z dwóch walizek na 6 osób.

    źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003

    Mieliśmy do wyboru: natychmiast repatriować się do Polski, pozostawiając cały majątek, bądź zostać wywiezionymi na Sybir.

    źródło: NKJP: Wojciech Kopeć: Zabużański przełom, Gazeta Krakowska, 2003-03-08

    Pani Nela Branicka - emerytowany historyk sztuki, na skutek rozmaitych okoliczności rodzinnych nie repatriowała się po wojnie do kraju. Mieszka w rejonie Moskwy. Łatwiej rozmawiać jej po rosyjsku [...].

    źródło: NKJP: (wer): Zdarzył się cud..., Przekrój, 27/2610, 1995

  • bez ograniczeń + repatriować się +
    (SKĄD) + (DOKĄD)
  • Od: repatriować

CHRONOLOGIZACJA:
1954, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 07.12.2018