dowartościować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

wzmocnić poczucie własnej wartości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Najczęściej próbujemy dowartościować się poprzez udane związki z mężczyznami. źródło: NKJP: Magdalena Środa: Tajemnice kobiet: rozmowy Renaty Dziurdzikowskiej, 2006
	Wolimy wybrać kombinacje, wysiłki, starania i skomplikowaną ścieżkę duchowego rozwoju. To przecież takie ekscytujące i tajemnicze. A jak się można przy tym dowartościować! źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska: Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii, 2001
	Dowartościowałam się, pracując tutaj. Wiem, że jeszcze coś potrafię. źródło: NKJP: Małgorzata Plawgo: Cztery lata nauki we wrocławskiej czternastce, Gazeta Wyborcza, 1995-03-23
	Paweł naopowiadał jej głupot, zawsze wobec obcych ogrywał te moje parę książek i tytułów naukowych, ktoś kto by go nie znał, sądziłby, że się chce dowartościować, ale on po prostu chciał mi tym sprawić przyjemność, choć w gruncie rzeczy krępowało to mnie jak cholera. źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
	Bożyszcze mężczyzn, mając pełną świadomość wrażenia, jakie wywiera, uwodzi kolejną ofiarę, próbując się w ten sposób dowartościować. źródło: NKJP: Ewa Pągowska: Na etacie gwiazdy, Cosmopolitan, nr 03, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dowartościowałem się +(e)m się dowartościował	dowartościowałam się +(e)m się dowartościowała	dowartościowałom się +(e)m się dowartościowało	dowartościowaliśmy się +(e)śmy się dowartościowali	dowartościowałyśmy się +(e)śmy się dowartościowały
2 os.	dowartościowałeś się +(e)ś się dowartościował	dowartościowałaś się +(e)ś się dowartościowała	dowartościowałoś się +(e)ś się dowartościowało	dowartościowaliście się +(e)ście się dowartościowali	dowartościowałyście się +(e)ście się dowartościowały
3 os.	dowartościował się	dowartościowała się	dowartościowało się	dowartościowali się	dowartościowały się

bezosobnik: dowartościowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dowartościujmy się
2 os.	dowartościuj się	dowartościujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dowartościowałbym się bym się dowartościował	dowartościowałabym się bym się dowartościowała	dowartościowałobym się bym się dowartościowało	dowartościowalibyśmy się byśmy się dowartościowali	dowartościowałybyśmy się byśmy się dowartościowały
2 os.	dowartościowałbyś się byś się dowartościował	dowartościowałabyś się byś się dowartościowała	dowartościowałobyś się byś się dowartościowało	dowartościowalibyście się byście się dowartościowali	dowartościowałybyście się byście się dowartościowały
3 os.	dowartościowałby się by się dowartościował	dowartościowałaby się by się dowartościowała	dowartościowałoby się by się dowartościowało	dowartościowaliby się by się dowartościowali	dowartościowałyby się by się dowartościowały

bezosobnik: dowartościowano by się

bezokolicznik: dowartościować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

dowartościowawszy się

gerundium: dowartościowanie się

+

dowartościować się

+

(poprzez CO)

Zob. wartość, wart