dowartościowywać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

wzmacniać poczucie własnej wartości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Tak, brzmi to przerażająco, ale to my wprowadzaliśmy je na tę niebezpieczną drogę, nie umiejąc wyładować własnych napięć inaczej niż w awanturze, kryjąc niepowodzenia poprzez odgrywanie się na słabszych, dowartościowując się poprzez kłamstwa, plotki i oszczerstwa. źródło: NKJP: Marek Kotański: Listo otwarty Marka Kotańskiego, Gazeta Wyborcza, 1997-07-03
	Hodowla airedali to najnowsza pasja wuja Henryka, który przedtem dowartościowywał się konną jazdą [...]. źródło: NKJP: Joanna Kulmowa: Topografia myślenia, 2001
	Mariola w ogóle nie lubi takich zjazdów. Nie dowartościowuje się na salonach. źródło: NKJP: SZ: Jestem z lasu, Super Express, nr 37, 1998
	Dowartościowywali się, mogąc pokazać się koło kogoś takiego, jak Jerzy. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Waldorff, ostatni baron Peerelu, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dowartościowywałem się +(e)m się dowartościowywał	dowartościowywałam się +(e)m się dowartościowywała	dowartościowywałom się +(e)m się dowartościowywało	dowartościowywaliśmy się +(e)śmy się dowartościowywali	dowartościowywałyśmy się +(e)śmy się dowartościowywały
2 os.	dowartościowywałeś się +(e)ś się dowartościowywał	dowartościowywałaś się +(e)ś się dowartościowywała	dowartościowywałoś się +(e)ś się dowartościowywało	dowartościowywaliście się +(e)ście się dowartościowywali	dowartościowywałyście się +(e)ście się dowartościowywały
3 os.	dowartościowywał się	dowartościowywała się	dowartościowywało się	dowartościowywali się	dowartościowywały się

bezosobnik: dowartościowywano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się dowartościowywał będę się dowartościowywać	będę się dowartościowywała będę się dowartościowywać	będę się dowartościowywało będę się dowartościowywać	będziemy się dowartościowywali będziemy się dowartościowywać	będziemy się dowartościowywały będziemy się dowartościowywać
2 os.	będziesz się dowartościowywał będziesz się dowartościowywać	będziesz się dowartościowywała będziesz się dowartościowywać	będziesz się dowartościowywało będziesz się dowartościowywać	będziecie się dowartościowywali będziecie się dowartościowywać	będziecie się dowartościowywały będziecie się dowartościowywać
3 os.	będzie się dowartościowywał będzie się dowartościowywać	będzie się dowartościowywała będzie się dowartościowywać	będzie się dowartościowywało będzie się dowartościowywać	będą się dowartościowywali będą się dowartościowywać	będą się dowartościowywały będą się dowartościowywać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dowartościowujmy się
2 os.	dowartościowuj się	dowartościowujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dowartościowywałbym się bym się dowartościowywał	dowartościowywałabym się bym się dowartościowywała	dowartościowywałobym się bym się dowartościowywało	dowartościowywalibyśmy się byśmy się dowartościowywali	dowartościowywałybyśmy się byśmy się dowartościowywały
2 os.	dowartościowywałbyś się byś się dowartościowywał	dowartościowywałabyś się byś się dowartościowywała	dowartościowywałobyś się byś się dowartościowywało	dowartościowywalibyście się byście się dowartościowywali	dowartościowywałybyście się byście się dowartościowywały
3 os.	dowartościowywałby się by się dowartościowywał	dowartościowywałaby się by się dowartościowywała	dowartościowywałoby się by się dowartościowywało	dowartościowywaliby się by się dowartościowywali	dowartościowywałyby się by się dowartościowywały

bezosobnik: dowartościowywano by się

bezokolicznik: dowartościowywać się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

dowartościowując się

gerundium: dowartościowywanie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: dowartościowujący się

odpowiednik aspektowy: dowartościować się

	+	dowartościowywać się	+	(poprzez CO)
	+	dowartościowywać się	+	(CZYM)

Zob. wartość, wart