krętactwo
-
pejorat. nieuczciwe działanie mające na celu odniesienie korzyści poprzez unikanie mówienia prawdy, kłamstwo lub oszukiwanie kogoś
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- krętactwa w jakiejś sprawie
- cwaniactwo i krętactwo, kłamstwo i krętactwo, oszustwo i krętactwo, złodziejstwo i krętactwo
-
Kiernacki siedział nieruchomo, zastanawiając się gorączkowo, czy krętactwem da się jeszcze coś uratować.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
Może otrzyma pan wyrok z zawieszeniem? Tylko musi pan do wszystkiego się przyznać szczerze i otwarcie. Bez krętactw, panie Kuryłło.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
Szczery w uczuciach, nieporadny w ich wyrażaniu, naiwny jak dziecko, nigdy nie potrafił zdemaskować moich krętactw. Kłamałam, żeby się go pozbyć, gdy już miałam dość.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Złodziejka pamięci, 1998
Dzisiaj profesor nazywa przedsięwzięcie, w którym wykorzystywano jego lekarską sławę, totalnym krętactwem.
źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Łowcy naiwnych, Polityka, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. krętactwo
krętactwa
D. krętactwa
krętactw
C. krętactwu
krętactwom
B. krętactwo
krętactwa
N. krętactwem
krętactwami
Ms. krętactwie
krętactwach
W. krętactwo
krętactwa
-
Zob. kręcić