jęczydusza

  • pot.  żart.  osoba naprzykrzająca się innym bądź często wyrażająca swoje niezadowolenie z tego, co ma lub co jest proponowane, przez co jej zachowanie jest trudne do zniesienia
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • synonimy:  męczybuła
    męczydusza
  • Ostatnio ciągle jęczy, nic prawie jej nie cieszy, a jeśli nawet - to na krótko. Stała się po prostu taką namolną, marudną jęczyduszą, która najchętniej uwiesiłaby się mi na ramieniu i ciągle płakała.

    źródło: NKJP: Internet

    Nie jest typem jęczyduszy i marudy, zawsze optymistycznie patrzy na świat i stara się w nim dostrzec same plusy.

    źródło: Internet: jednostrzalowce.wordpress.com

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1, ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. jęczydusza
    jęczydusze
    ndepr
    jęczydusze
    depr
    D. jęczyduszy
    jęczyduszów
    jęczydusz
    C. jęczyduszy
    jęczyduszom
    B. jęczyduszę
    jęczyduszów
    jęczydusze
    N. jęczyduszą
    jęczyduszami
    Ms. jęczyduszy
    jęczyduszach
    W. jęczyduszo
    jęczydusze
    ndepr
    jęczydusze
    depr

    Inne uwagi

    Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm  jęczydusz , B. lm  jęczydusze . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B. lm  jęczyduszów  lub r. ż, D. lm  jęczydusz , B. lm  jęczydusze .

  • Zob. jęczeć
    Zob. dusza

CHRONOLOGIZACJA:
1982, Jan Sztaudynger, ‎Anna Sztaudynger-Kaliszewicz, Chwalipięta, czyli rozmowy z Tatą, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 13.04.2021