finka

  • krótki, nieskładany nóż z zakrzywionym ostrzem
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    materiały i narzędzia pracy

  • synonimy:  nóż fiński
    • harcerska finka
  • - O rany! One mnie uduszą lub zjedzą jak muchę! - szepnął sam do siebie i nagle przypomniał sobie o fince, harcerskim nożu, który dostał na imieniny (skądinąd akurat ode mnie).

    źródło: NKJP: Dorota Terakowska: Władca Lewawu, 1989

    Taki nóż policja znalazła w śledztwie w mieszkaniu Jana K. „Krzaczka”. W śledztwie syn b. premiera Andrzej Jaroszewicz rozpoznał, że ta właśnie finka należała do ojca (w sądzie nie był tego pewien w 100 proc.).

    źródło: NKJP: Janusz Jaros: Sprawa o zabójstwo Jaroszewiczów, Gazeta Wyborcza, 1997-08-21

    Znów jemy kanapki z mielonką. Ojciec kraje chleb starą finką, którą teraz nosi przy pasku. Na skórzanym futerale został tylko ślad harcerskiej lilijki.

    źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Niebieski szklarz, 1996

    Poszli we trzech nad rzekę ciepłym wieczorem. Łowili. Ryba słabo brała. Daniel bawił się finką, podrzucał ją, obracał w palcach, żeby Michała oswoić z widokiem noża, żeby się Michał nie zdenerwował.

    źródło: NKJP: Anna Tyskowa: Wściekły jestem, śliczna moja, Polityka nr 2326, 2001-12-01

    Tymi finkami ciężko było cokolwiek zwojować - to się po prostu nie dawało naostrzyć. Oczywiście mam na myśli te „prawdziwe”, z zawsze pękniętą rękojeścią z bakelitu i odlewanym jelcem.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. finka
    finki
    D. finki
    finek
    C. fince
    finkom
    B. finkę
    finki
    N. finką
    finkami
    Ms. fince
    finkach
    W. finko
    finki
  • Od:  nóż fiński  - używany przez myśliwych z Laponii.

CHRONOLOGIZACJA:
1937, W. Karczewska, "Ludzie spod żagli", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 20.07.2017