finka
-
krótki, nieskładany nóż z zakrzywionym ostrzem
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
materiały i narzędzia pracy -
synonimy: nóż fiński
-
- harcerska finka
-
- O rany! One mnie uduszą lub zjedzą jak muchę! - szepnął sam do siebie i nagle przypomniał sobie o fince, harcerskim nożu, który dostał na imieniny (skądinąd akurat ode mnie).
źródło: NKJP: Dorota Terakowska: Władca Lewawu, 1989
Taki nóż policja znalazła w śledztwie w mieszkaniu Jana K. „Krzaczka”. W śledztwie syn b. premiera Andrzej Jaroszewicz rozpoznał, że ta właśnie finka należała do ojca (w sądzie nie był tego pewien w 100 proc.).
źródło: NKJP: Janusz Jaros: Sprawa o zabójstwo Jaroszewiczów, Gazeta Wyborcza, 1997-08-21
Znów jemy kanapki z mielonką. Ojciec kraje chleb starą finką, którą teraz nosi przy pasku. Na skórzanym futerale został tylko ślad harcerskiej lilijki.
źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Niebieski szklarz, 1996
Poszli we trzech nad rzekę ciepłym wieczorem. Łowili. Ryba słabo brała. Daniel bawił się finką, podrzucał ją, obracał w palcach, żeby Michała oswoić z widokiem noża, żeby się Michał nie zdenerwował.
źródło: NKJP: Anna Tyskowa: Wściekły jestem, śliczna moja, Polityka nr 2326, 2001-12-01
Tymi finkami ciężko było cokolwiek zwojować - to się po prostu nie dawało naostrzyć. Oczywiście mam na myśli te „prawdziwe”, z zawsze pękniętą rękojeścią z bakelitu i odlewanym jelcem.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. finka
finki
D. finki
finek
C. fince
finkom
B. finkę
finki
N. finką
finkami
Ms. fince
finkach
W. finko
finki
-
Od: nóż fiński - używany przez myśliwych z Laponii.