frankofil
-
książk. osoba, która jest pozytywnie nastawiona do wszystkiego, co francuskie
-
[fraŋkofil] lub [frankofil]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
państwa, miasta, obszary geograficzne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
antonimy: frankofob
-
- znany; zdeklarowany; niepoprawny frankofil
- frankofile i anglofile
-
Jestem frankofilem praktycznie od urodzenia. Podejrzewam, że w poprzednim życiu musiałem być właśnie Francuzem. Od momentu, kiedy tylko dowiedziałem się, że istnieje takie miasto, jak Paryż, zacząłem go poznawać i marzyć [...], żeby tam pojechać.
źródło: NKJP: Alfabet Bogdana Wojtowicza, Dziennik Polski, 2003-01-17
Jako frankofil musiał opuścić Niemcy, podobnie jak przedtem musiał opuścić Francję jako germanofil.
źródło: NKJP: Jerzy Stempowski: Zapiski dla zjawy, 2004
Frankofile chętnie zaglądają do biblioteki, wideoteki i czytelni prasy francuskiej.
źródło: NKJP: Katarzyna Sklepik, Joanna Małecka: Szkolnictwo, Gazeta Poznańska, 2006-03-02
Romowy Sikorskiego, znanego frankofila, cieszącego się w Paryżu dużym prestiżem, niewątpliwie były istotnym momentem w generalnej taktyce dyplomatycznej gabinetu.
źródło: NKJP: Michowicz Waldemar: Historia dyplomacji polskiej, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. frankofil
frankofile
ndepr frankofile
depr D. frankofila
frankofili
frankofilów
C. frankofilowi
frankofilom
B. frankofila
frankofili
frankofilów
N. frankofilem
frankofilami
Ms. frankofilu
frankofilach
W. frankofilu
frankofile
ndepr frankofile
depr -
internac.
ang. Francophile
fr. francophile
niem. frankophil
łac. Franci 'Frankowie' + gr. phílein 'lubić, być skłonnym do'