jej I

II

przymiotnik

  • używane w odniesieniu do osób, rzeczy i spraw nie związanych z mówiącym ani z rozmówcą lub rozmówcami, tylko z inną osobą albo obiektem, który można by wskazać, używając zaimka  ona 
  • ATEMATYCZNY

    • jej chłopak, córka, koleżanka, mieszkańcy, właściciel; lęk, łzy, pamięć, świadomość, świat; wyjaśnienie, zakończenie; strój, zdjęcie; wartość, wpływ, wysiłki
  • Wyobraź sobie, że potrafiłem sobie przypomnieć tylko jej imię.

    źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004

    Ponura i przepastna była ta szopka. Figurki zwierząt ginęły w jej wnętrzu.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995

    A więc ona także uważa, że jutro powinien odwiedzić jej ojca.

    źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998

    Jeśli już taka pamięć jest, to jej wielkość umożliwia w zasadzie tylko rejestrację pojedynczych klatek obrazu.

    źródło: NKJP: Cezary Czerwiński: Wideo po drucie, Enter, nr 1, 2003

    W październiku 1988 roku rozpoczęto odprawianie mszy świętych w salce przykościelnej, a dopiero w 1993 roku została poświęcona kaplica, która stała się filią parafii w Szaflarach i była obsługiwana przez jej księży.

    źródło: NKJP: Jan Antoł: W gminie Szaflary, Tygodnik Podhalański, nr 17, 1999

  • część mowy: przymiotnik

    Inne uwagi

    We wszystkich formach fleksyjnych ta sama postać.

  • bez ograniczeń + jej + bez ograniczeń
    szyk: tylko prepozycja
  • Pierwotnie zaimek osobowy. Forma wynikająca z rozprzestrzenienia się odmiany przymiotnikowej na zaimki osobowe (dawna forma:  ji )

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  on I 
Data ostatniej modyfikacji: 23.01.2019