elf

Nie był żadną mityczną istotą, przynajmniej tak ustalono po pobieżnych oględzinach [...]. Nie stwierdzono żadnej z oznak, po których według tradycji można było poznać elfa – spiczastych uszu, braku kłów w uzębieniu, dodatkowych palców u stóp.

źródło: NKJP: Anna Łagan: Niszczyciel, Esensja, 2009-11-08

Ten świat to baśniowa kraina, którą prócz ludzi zamieszkują druidzi i elfy. Po lasach wyją tu upiory, w górach roi się od bobołaków, po wsiach rusałki porywają dzieci.

źródło: NKJP: Agnieszka Dajbor: Futrzarska fantazja, Gazeta Wyborcza, 1994-02-23

A dlaczegóż to niby ja, elf, Wiedzący, członek elity, miałbym dzielić się czymkolwiek z potomkiem istoty, która zjawiła się we wszechświecie zaledwie pięć milionów lat temu, wyewoluowawszy z małpy, szczura, szakala czy innego ssaka?

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

Dziewczynka bowiem bała się ukrytych głęboko w mroku diabłów, wilkołaków, wampirów, rusałek, południc, stolemów, wyrwidębów, krasnali, elfów i troli, bała się nieznanego i niewidzialnego.

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

Żółte czary siedzą w parku Sienkiewicza. Zwłaszcza w piaszczystej alejce, otaczającej zaklętym kręgiem zegar słoneczny, który w dzień pragniemy rozszyfrować z Juleczką Temerson, a który w nocy jest parkietem tanecznym elfów, tych z historii o Piotrusiu Panie.

źródło: NKJP: Joanna Kulmowa: Topografia myślenia, 2001