wymotać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. wydobyć z kłopotów

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

	synonimy:	wydobyć wyplątać
	antonimy:	uwikłać wmieszać wplątać wrąbać

Społeczeństwo wymotać z tej matni mogą tylko liderzy wyemancypowani od tego porządku rzeczy.

źródło: Internet: strajk.eu

Nie przedstawił natomiast żadnego sposobu, jak wymotać kraj z międzynarodowych kłopotów w jakie wplątała nas „podła zmiana”.

źródło: Internet: wyborcza.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymotałem +(e)m wymotał	wymotałam +(e)m wymotała	wymotałom +(e)m wymotało	wymotaliśmy +(e)śmy wymotali	wymotałyśmy +(e)śmy wymotały
2 os.	wymotałeś +(e)ś wymotał	wymotałaś +(e)ś wymotała	wymotałoś +(e)ś wymotało	wymotaliście +(e)ście wymotali	wymotałyście +(e)ście wymotały
3 os.	wymotał	wymotała	wymotało	wymotali	wymotały

bezosobnik: wymotano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wymotajmy
2 os.	wymotaj	wymotajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymotałbym bym wymotał	wymotałabym bym wymotała	wymotałobym bym wymotało	wymotalibyśmy byśmy wymotali	wymotałybyśmy byśmy wymotały
2 os.	wymotałbyś byś wymotał	wymotałabyś byś wymotała	wymotałobyś byś wymotało	wymotalibyście byście wymotali	wymotałybyście byście wymotały
3 os.	wymotałby by wymotał	wymotałaby by wymotała	wymotałoby by wymotało	wymotaliby by wymotali	wymotałyby by wymotały

bezosobnik: wymotano by

bezokolicznik: wymotać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wymotawszy

gerundium: wymotanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wymotany

+

wymotać

+

KOGO/CO + z CZEGO