ukorzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. okazać komuś lub wielu osobom swoją wyższość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Mało mu było, że adorowano go jako najwyższego władcę i boga, zatem ukorzył te ludy kultem innych istot, które przedstawiał za bożków [...].

źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006

Legiony rzymskie, a później wojska bizantyjskich bazyleusów usiłowały ukorzyć, podbić ten kraj.

źródło: NKJP: Ryszard Bobecki: Korespondencja z Gruzji..., Kobieta i Życie, nr 20, 1972

Umyślił sobie bowiem, że skoro uda mu się zrobić wielki majątek, ukorzy tych, którzy jego chcieli ukorzyć.

źródło: NKJP: Kornel Makuszyński: Szaleństwa Panny Ewy, 1957

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukorzyłem +(e)m ukorzył	ukorzyłam +(e)m ukorzyła	ukorzyłom +(e)m ukorzyło	ukorzyliśmy +(e)śmy ukorzyli	ukorzyłyśmy +(e)śmy ukorzyły
2 os.	ukorzyłeś +(e)ś ukorzył	ukorzyłaś +(e)ś ukorzyła	ukorzyłoś +(e)ś ukorzyło	ukorzyliście +(e)ście ukorzyli	ukorzyłyście +(e)ście ukorzyły
3 os.	ukorzył	ukorzyła	ukorzyło	ukorzyli	ukorzyły

bezosobnik: ukorzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ukorzmy ukórzmy
2 os.	ukorz ukórz	ukorzcie ukórzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukorzyłbym bym ukorzył	ukorzyłabym bym ukorzyła	ukorzyłobym bym ukorzyło	ukorzylibyśmy byśmy ukorzyli	ukorzyłybyśmy byśmy ukorzyły
2 os.	ukorzyłbyś byś ukorzył	ukorzyłabyś byś ukorzyła	ukorzyłobyś byś ukorzyło	ukorzylibyście byście ukorzyli	ukorzyłybyście byście ukorzyły
3 os.	ukorzyłby by ukorzył	ukorzyłaby by ukorzyła	ukorzyłoby by ukorzyło	ukorzyliby by ukorzyli	ukorzyłyby by ukorzyły

bezosobnik: ukorzono by

bezokolicznik: ukorzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ukorzywszy

gerundium: ukorzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: ukorzony

odpowiednik aspektowy: korzyć

+

ukorzyć

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. korzyć