wpieprzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

pot. wywołać w kimś gniew

Noty o użyciu

Słowo dla wielu osób wulgarne.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Relacje znaczeniowe

synonimy:

wkurzyć

Cytaty

Wpieprzył mnie stwierdzeniem, że polska kultura opiera się na alkoholizmie i antysemityzmie.

źródło: Internet: salon24.pl/komentarze

[...] wydarła się. Prawie wszyscy na stołówce się na nich spojrzeli. Wpieprzyło ją to jeszcze mocniej.

źródło: Internet: skonfundowanydinozaur.blogspot.com/2016

[...] wpieprzyło mnie, że stary zadzwonił do Faye, specjalnie do niej. Ten, kto odbierał telefon, mógł przecież powiedzieć, że wyszła, nie? — To chyba Andy.

źródło: Jack-Alain Lèger: Godzina Tygrysa (pdf-x.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wpieprzę	wpieprzymy
2 os.	wpieprzysz	wpieprzycie
3 os.	wpieprzy	wpieprzą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpieprzyłem +(e)m wpieprzył	wpieprzyłam +(e)m wpieprzyła	wpieprzyłom +(e)m wpieprzyło	wpieprzyliśmy +(e)śmy wpieprzyli	wpieprzyłyśmy +(e)śmy wpieprzyły
2 os.	wpieprzyłeś +(e)ś wpieprzył	wpieprzyłaś +(e)ś wpieprzyła	wpieprzyłoś +(e)ś wpieprzyło	wpieprzyliście +(e)ście wpieprzyli	wpieprzyłyście +(e)ście wpieprzyły
3 os.	wpieprzył	wpieprzyła	wpieprzyło	wpieprzyli	wpieprzyły

bezosobnik: wpieprzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wpieprzmy
2 os.	wpieprz	wpieprzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpieprzyłbym bym wpieprzył	wpieprzyłabym bym wpieprzyła	wpieprzyłobym bym wpieprzyło	wpieprzylibyśmy byśmy wpieprzyli	wpieprzyłybyśmy byśmy wpieprzyły
2 os.	wpieprzyłbyś byś wpieprzył	wpieprzyłabyś byś wpieprzyła	wpieprzyłobyś byś wpieprzyło	wpieprzylibyście byście wpieprzyli	wpieprzyłybyście byście wpieprzyły
3 os.	wpieprzyłby by wpieprzył	wpieprzyłaby by wpieprzyła	wpieprzyłoby by wpieprzyło	wpieprzyliby by wpieprzyli	wpieprzyłyby by wpieprzyły

bezosobnik: wpieprzono by

bezokolicznik: wpieprzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wpieprzywszy

gerundium: wpieprzenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wpieprzenie	wpieprzenia
D.	wpieprzenia	wpieprzeń
C.	wpieprzeniu	wpieprzeniom
B.	wpieprzenie	wpieprzenia
N.	wpieprzeniem	wpieprzeniami
Ms.	wpieprzeniu	wpieprzeniach
W.	wpieprzenie	wpieprzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: wpieprzony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wpieprzony	wpieprzony	wpieprzony	wpieprzone	wpieprzona
D.	wpieprzonego	wpieprzonego	wpieprzonego	wpieprzonego	wpieprzonej
C.	wpieprzonemu	wpieprzonemu	wpieprzonemu	wpieprzonemu	wpieprzonej
B.	wpieprzonego	wpieprzonego	wpieprzony	wpieprzone	wpieprzoną
N.	wpieprzonym	wpieprzonym	wpieprzonym	wpieprzonym	wpieprzoną
Ms.	wpieprzonym	wpieprzonym	wpieprzonym	wpieprzonym	wpieprzonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wpieprzeni	wpieprzeni	wpieprzone	wpieprzone
D.	wpieprzonych	wpieprzonych	wpieprzonych	wpieprzonych
C.	wpieprzonym	wpieprzonym	wpieprzonym	wpieprzonym
B.	wpieprzonych	wpieprzonych	wpieprzonych	wpieprzone
N.	wpieprzonymi	wpieprzonymi	wpieprzonymi	wpieprzonymi
Ms.	wpieprzonych	wpieprzonych	wpieprzonych	wpieprzonych

odpowiednik aspektowy: wpieprzać

Składnia

	+	wpieprzyć	+	KOGO + (CZYM)
(to), że ZDANIE	+	wpieprzyć	+	KOGO

Pochodzenie

Zob. pieprzyć