wkurzyć

  • pot.  zezłościć
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • Którym dokładnie postem Cię tak wkurzyłem?

    źródło: NKJP: Internet

    Napadli na bank, zabili tam jedną babkę w ciąży, wkurzyła ich.

    źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999

    Potrafi mnie wkurzyć nawet to, że buty źle stoją (ale to już naprawdę musi być bardzo zły dzień).

    źródło: NKJP: Internet

    Może mnie poniosło. Ale wkurzyło mnie, gdy ktoś ją dopisał do najlepszych sprinterek i płotkarek w historii tych konkurencji.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wkurzę
    wkurzymy
    2 os. wkurzysz
    wkurzycie
    3 os. wkurzy
    wkurzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wkurzyłem
    +(e)m wkurzył
    wkurzyłam
    +(e)m wkurzyła
    wkurzyłom
    +(e)m wkurzyło
    wkurzyliśmy
    +(e)śmy wkurzyli
    wkurzyłyśmy
    +(e)śmy wkurzyły
    2 os. wkurzyłeś
    +(e)ś wkurzył
    wkurzyłaś
    +(e)ś wkurzyła
    wkurzyłoś
    +(e)ś wkurzyło
    wkurzyliście
    +(e)ście wkurzyli
    wkurzyłyście
    +(e)ście wkurzyły
    3 os. wkurzył
    wkurzyła
    wkurzyło
    wkurzyli
    wkurzyły

    bezosobnik: wkurzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wkurzmy
    2 os. wkurz
    wkurzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wkurzyłbym
    bym wkurzył
    wkurzyłabym
    bym wkurzyła
    wkurzyłobym
    bym wkurzyło
    wkurzylibyśmy
    byśmy wkurzyli
    wkurzyłybyśmy
    byśmy wkurzyły
    2 os. wkurzyłbyś
    byś wkurzył
    wkurzyłabyś
    byś wkurzyła
    wkurzyłobyś
    byś wkurzyło
    wkurzylibyście
    byście wkurzyli
    wkurzyłybyście
    byście wkurzyły
    3 os. wkurzyłby
    by wkurzył
    wkurzyłaby
    by wkurzyła
    wkurzyłoby
    by wkurzyło
    wkurzyliby
    by wkurzyli
    wkurzyłyby
    by wkurzyły

    bezosobnik: wkurzono by

    bezokolicznik: wkurzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wkurzywszy

    gerundium: wkurzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wkurzony

    odpowiednik aspektowy: wkurzać

  • bez ograniczeń + wkurzyć +
    KOGO + (CZYM)
    (to), że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE + wkurzyć +
    KOGO
  • Zob. kurzyć

    Prawdopodobnie eufemizm wyrazu wkurwić

CHRONOLOGIZACJA:
1947, NFJP
Data ostatniej modyfikacji: 22.11.2018