przewina
-
książk. czyn oceniany negatywnie, niezgodny z ustalonymi zasadami
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: grzech
przewinienie
-
[...] Sami garnęli się do pracy, chcąc w ten sposób odpokutować swoje wcześniejsze przewiny wobec sowieckiego państwa.
źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Kino totalitarne: Nie tylko „zekom” miesza się w rozumach, Esensja, 2009-07-02
Choć nie jest przesadnie wierząca, gdzieś, tłumaczy, bardzo głęboko drzemie w niej strach, że znieważyć rodziców to wielka przewina.
źródło: NKJP: Martyna Bunda: Rodzice jak dzieci, Polityka, 2006-09-09
[...] Wynajęty prawnik miał im w tym pomóc, przygważdżając panią Teresę podchwytliwymi i jakże błyskotliwymi pytaniami, aby udowodnić jej ciężką przewinę.
źródło: NKJP: Ewa Nawalny: Wybieramy Kociarza Roku 2007, Kot, 2006-07
Kopeć żył tylko swoją manią, o niczym innym nie mówił, dorzucając co i raz nowe występki do listy przewin żony.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przewina
przewiny
D. przewiny
przewin
C. przewinie
przewinom
B. przewinę
przewiny
N. przewiną
przewinami
Ms. przewinie
przewinach
W. przewino
przewiny
-
+ przewina + (wobec KOGO/CZEGO) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego przewinić; zob. winić