jednowładca

Definicja

książk. władca sprawujący władzę w sposób nieograniczony, poza jakąkolwiek kontrolą społeczną
Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

	synonimy:	autarcha autokrata jedynowładca samowładca
	hiperonimy:	władca

Cytaty

Zwykle po śmierci cesarza - jednowładcy następuje okres walki o władzę, moment chaosu i niepewności.

źródło: NKJP: Piotr Gillert: Żaden z prawdopodobnych następców nie ma klucza do chińskiej polityki: rozległych koneksji, Gazeta Wyborcza, 1997-02-19

W latach 306 - 324 w Rzymie toczyła się wojna domowa, po zakończeniu której Konstantyn został jednowładcą w Cesarstwie Rzymskim i sprawował ten urząd do swojej śmierci w 337 roku.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	jednowładca	jednowładcy	ndepr
M.	jednowładca	jednowładce	depr
D.	jednowładcy	jednowładców
C.	jednowładcy	jednowładcom
B.	jednowładcę	jednowładców
N.	jednowładcą	jednowładcami
Ms.	jednowładcy	jednowładcach
W.	jednowładco	jednowładcy	ndepr
W.	jednowładco	jednowładce	depr

Pochodzenie

Kalka grecyzmu monarcha (gr. mónos 'jedyny; sam; pojedynczy', archós 'ten, kto prowadzi; przewodnik; dowódca'). Zob. jeden , władza .

CHRONOLOGIZACJA:

1579, SPXVI
W postaci jednowłajca

CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO

Data ostatniej modyfikacji: 16.12.2018