niezdara
-
pot. pejorat. osoba niezdarna i nieumiejąca sobie poradzić w różnych sytuacjach
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
sprawność i wydolność organizmu -
– Ale też z pana niezdara – oburzył się Tomek na bosmana.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
Nie wolno mi tędy przełazić, bo jestem niezdarą, na pewno spadnę i wrócę na obiad pokiereszowana.
źródło: NKJP: Joanna Kulmowa: Topografia myślenia, 2001
Jestem strasznym niezdarą w kwestiach domowych, np. jeśli chodzi o przybicie gwoździa.
źródło: NKJP: Anna Amankowicz: Nie chcę być kukłą - Wywiad z liderem zespołu T.LOVE — Muńkiem Staszczykiem, Magazyn Puls Studenta, nr 27, 2001-01
Zmotoryzowani, spokojni i uśmiechnięci Holendrzy - notabene jedna z najczęściej podróżujących europejskich nacji - prócz najrozmaitszych umiejętności posiedli sztukę prowadzenia samochodów, obok których śmiało może jechać rowerem nawet największa niezdara.
źródło: NKJP: Po co jechać do Holandii?, Dziennik Polski, 2000-07-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niezdara
niezdarzy
niezdary
ndepr niezdary
depr D. niezdary
niezdarów
niezdar
C. niezdarze
niezdarom
B. niezdarę
niezdarów
niezdary
N. niezdarą
niezdarami
Ms. niezdarze
niezdarach
W. niezdaro
niezdarzy
niezdary
ndepr niezdary
depr -
Zob. zdarzyć