fajtłapa

  •     osoba powolna, niezdarna i nieumiejąca poradzić sobie w życiu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu

    • życiowa; największa, ostatnia fajtłapa
    • być fajtłapą
  • Tak, on nigdy nie miał drygu do mechaniki, potwierdza dziadek spojrzeniem, ten mój syn to straszna fajtłapa, dziwne, że za niego wyszłaś, widocznie nikogo lepszego nie było na horyzoncie [...].

    źródło: NKJP: Marek Kochan: Plac zabaw, 2007

    Djamel, młody chłopak z wadą serca, próbuje za namową kolegów wejść na drzewo. Nie chce okazać się fajtłapą.

    źródło: NKJP: Kuba Gilewicz: Latający samurajowie, Dziennik Bałtycki, 2006-06-09

    - Pech, pech - oburzył się Markowski Harry. - Fajtłapy skarżą się zawsze na pech. Pech nie jest niczym innym, jak płaszczykiem dla pokrycia własnej pożałowania godnej niezdarności.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

    [...] gdy dwóch mężczyzn pracowało przy płocie, niemal cała reszta mieszkańców domu krytycznie przyglądała się i wyczekiwała na uchybienia lub pomniejsze niezręczności w ich pracy, ażeby móc perfidnie naigrywać się z rzekomych fajtłapów.

    źródło: NKJP: Paweł Bera: Opowiem..., Gazeta Radomszczańska, 2009-01-28

    Jedni z nas są inteligentnymi, zaradnymi życiowo, wysokimi i przystojnymi mężczyznami, inni – niezbyt rozgarniętymi myślowo i cieleśnie życiowymi fajtłapami.

    źródło: NKJP: Roman Kubicki: Zapach elit, Gazeta Poznańska, 2003-03-29

  • Od: zwrotu  fajtać łapą , pierwotnie w zn. 'kuternoga, kulawy pies' (Bańk).

CHRONOLOGIZACJA:
1886, A. Walicki, "Błędy Nasze w mowie i w piśmie ku szkodzie języka polskiego popełniane", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 19.04.2017