fajtłapa

  • pot.  pejorat.  osoba powolna, niezdarna i nieumiejąca poradzić sobie w życiu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu

    • życiowa; największa, ostatnia fajtłapa
    • być fajtłapą
  • Tak, on nigdy nie miał drygu do mechaniki, potwierdza dziadek spojrzeniem, ten mój syn to straszna fajtłapa, dziwne, że za niego wyszłaś, widocznie nikogo lepszego nie było na horyzoncie [...].

    źródło: NKJP: Marek Kochan: Plac zabaw, 2007

    Djamel, młody chłopak z wadą serca, próbuje za namową kolegów wejść na drzewo. Nie chce okazać się fajtłapą.

    źródło: NKJP: Kuba Gilewicz: Latający samurajowie, Dziennik Bałtycki, 2006-06-09

    - Pech, pech - oburzył się Markowski Harry. - Fajtłapy skarżą się zawsze na pech. Pech nie jest niczym innym, jak płaszczykiem dla pokrycia własnej pożałowania godnej niezdarności.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

    [...] gdy dwóch mężczyzn pracowało przy płocie, niemal cała reszta mieszkańców domu krytycznie przyglądała się i wyczekiwała na uchybienia lub pomniejsze niezręczności w ich pracy, ażeby móc perfidnie naigrywać się z rzekomych fajtłapów.

    źródło: NKJP: Paweł Bera: Opowiem..., Gazeta Radomszczańska, 2009-01-28

    Jedni z nas są inteligentnymi, zaradnymi życiowo, wysokimi i przystojnymi mężczyznami, inni – niezbyt rozgarniętymi myślowo i cieleśnie życiowymi fajtłapami.

    źródło: NKJP: Roman Kubicki: Zapach elit, Gazeta Poznańska, 2003-03-29

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1, ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. fajtłapa
    fajtłapy
    D. fajtłapy
    fajtłapów
    fajtłap
    C. fajtłapie
    fajtłapom
    B. fajtłapę
    fajtłapów
    fajtłapy
    N. fajtłapą
    fajtłapami
    Ms. fajtłapie
    fajtłapach
    W. fajtłapo
    fajtłapy

    Inne uwagi

    Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm fajtłap, B. lm fajtłapy. W przeciwnym razie używa się r. m1, D. i B lm fajtłapów lub r. ż, D. lm fajtłap, B. lm fajtłapy

  • Od: zwrotu fajtać łapą, pierwotnie w zn. 'kuternoga, kulawy pies' (Bańk).

CHRONOLOGIZACJA:
1886, A. Walicki, "Błędy Nasze w mowie i w piśmie ku szkodzie języka polskiego popełniane", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 19.04.2017