panikować - Wielki słownik języka polskiego PAN

odczuwać wielki, trudny do opanowania strach, objawiający się nerwowym zachowaniem i brakiem logicznego myślenia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	[...] Ciągle panikuje, że nie zdąży [...]. źródło: NKJP: (X): Alicja w Krainie Książek, Cosmopolitan, nr 6, 2000
	Znalazłam się pod żaglem. Maszt ciążący do dołu wciągnął mnie pod wodę. Do tego nogi zaplątały mi się w szoty. Zaczęłam panikować: zginę! źródło: NKJP: (X): Żeglarstwo, Gazeta Wyborcza, 1999-02-13
	Nie bał się ich. Po prostu się do nich przyzwyczaił. Nie robiły na nim specjalnego wrażenia. Nie panikował, kiedy nagle czuł mróz, słyszał kroki na schodach do piwnicy albo kiedy ktoś w kuchni przestawiał garnki. źródło: NKJP: Magdalena Jachim, Marcin Tymiński: Domy zbłąkanych duchów, Dziennik Bałtycki, 2003-12-23
	Jako kobieta mam właśnie słabość do zbytniej nerwowości i panikowania. źródło: NKJP: (MM): Na scenie i na ekranie, Głos Siemiatycz, 2008-02-28
	Młodzi ratownicy musieli poradzić sobie m.in. z panikującym kierowcą z rozciętym łukiem brwiowym, samobójcą, który zażył garść tabletek i właśnie traci przytomność, atakiem padaczki na dyskotece oraz dwoma osobami leżącymi na rozlanych chemikaliach. źródło: NKJP: (KK): Pomoc w parku, Dziennik Polski, 2005-05-16

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	panikowałem +(e)m panikował	panikowałam +(e)m panikowała	panikowałom +(e)m panikowało	panikowaliśmy +(e)śmy panikowali	panikowałyśmy +(e)śmy panikowały
2 os.	panikowałeś +(e)ś panikował	panikowałaś +(e)ś panikowała	panikowałoś +(e)ś panikowało	panikowaliście +(e)ście panikowali	panikowałyście +(e)ście panikowały
3 os.	panikował	panikowała	panikowało	panikowali	panikowały

bezosobnik: panikowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę panikował będę panikować	będę panikowała będę panikować	będę panikowało będę panikować	będziemy panikowali będziemy panikować	będziemy panikowały będziemy panikować
2 os.	będziesz panikował będziesz panikować	będziesz panikowała będziesz panikować	będziesz panikowało będziesz panikować	będziecie panikowali będziecie panikować	będziecie panikowały będziecie panikować
3 os.	będzie panikował będzie panikować	będzie panikowała będzie panikować	będzie panikowało będzie panikować	będą panikowali będą panikować	będą panikowały będą panikować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		panikujmy
2 os.	panikuj	panikujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	panikowałbym bym panikował	panikowałabym bym panikowała	panikowałobym bym panikowało	panikowalibyśmy byśmy panikowali	panikowałybyśmy byśmy panikowały
2 os.	panikowałbyś byś panikował	panikowałabyś byś panikowała	panikowałobyś byś panikowało	panikowalibyście byście panikowali	panikowałybyście byście panikowały
3 os.	panikowałby by panikował	panikowałaby by panikowała	panikowałoby by panikowało	panikowaliby by panikowali	panikowałyby by panikowały

bezosobnik: panikowano by

bezokolicznik: panikować

imiesłów przysłówkowy współczesny: panikując

gerundium: panikowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: panikujący

odpowiednik aspektowy: spanikować

	+	panikować	+	że ZDANIE
	+	panikować	+	MOWA WPROST

Od: panika