szufla II

I

wykrzyknik

  • pot.  forma powitania lub pożegnania używana w nieformalnych kontaktach, towarzysząca podawaniu ręki
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

  • - Szufla - pozdrawia Francuz z ekipy kręcącej film. Codziennie uczy się jednego polskiego słowa.

    źródło: NKJP: Paweł Kwaśniewski: Jak wpuszczałem do Bristolu, Gazeta Wyborcza, 1993-09-08

    - No to szufla, panie Królik.
    - Szufla, panie Orpiszewski. - I dwaj warszawiacy kordialnym, serdecznym, posuwistym ruchem wyciągnęli do siebie prawice.

    źródło: Stefan Wiechecki, Express Wieczorny, 1961 (SJPDor)

    Zawsze możesz, podając rękę, powiedzieć: „Szufla!”.

    źródło: Internet: f.kafeteria.pl

  • część mowy: wykrzyknik

  • Od: szufla I

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. szufla I
Data ostatniej modyfikacji: 31.08.2017