starowina
-
bardzo stara osoba, która w mówiącym wzbudza współczucie i sympatię
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
starzenie się -
synonimy: starowinka
-
Bardzo stary człowiek, maleńki i wysuszony, przejmował ją obawą. Drżała, że rozsypie się nagle na jej oczach. Dziwiło ją, jakim cudem starowina ma jeszcze siły, by cały dzień kręcić się pośród maszyn, które traktował niby żywe istoty.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Starowina nie mogła otrząsnąć się ze strachu. Z trudem rzucała chaotyczne słowa: - Matko Najsłodsza... idę ja od jeziora popod zamek, a tu coś nagle jęknęło...
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
- Ledwie wymówił ostatnie słowa, zdał sobie sprawę z absurdalności swych pytań skierowanych do osiemdziesięcioletniego starowiny...
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997
Zniknęli niemal kościelni dziadowie nadstawiający czapkę i przesuwający w sękatych paluchach różańcowe kulki. Wyparowały starowiny mamroczące pacierze lub śpiewające święte pieśni.
źródło: NKJP: Mój „Dzienniczek Polski”, Dziennik Polski, 2006-02-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. starowina
starowini
starowiny
ndepr starowiny
depr D. starowiny
starowinów
starowin
C. starowinie
starowinom
B. starowinę
starowinów
starowiny
N. starowiną
starowinami
Ms. starowinie
starowinach
W. starowino
starowini
starowiny
ndepr starowiny
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm starowin, B. lm starowiny. W przeciwnym razie używa się r. m1, D. i B lm starowinów lub r. ż, D. lm starowin, B. lm starowiny.
-