żarło

  • pot.  jedzenie
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

  • Karloff mlasnął i pomasował się po brzuchu. - Świetne żarło. Ale jelita mówią, że trzeba oddać dług naturze.

    źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010

    Nie wolno ci dotykać mnie i mojego żarła.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007

    Dwóch cwaniaków dzieliło się z nią żarłem, właściwie rzucali jej marne ochłapy, za co spali z nią na zmianę.

    źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. żarło
    żarła
    D. żarła
    żareł
    C. żarłu
    żarłom
    B. żarło
    żarła
    N. żarłem
    żarłami
    Ms. żarle
    żarłach
    W. żarło
    żarła

    Inne uwagi

    Zwykle lp

CHRONOLOGIZACJA:
1961, Mateusz Jantar: Samotne kruki: powieść, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2018