niewykształcony - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, który nie zdobył w szkole ogólnej wiedzy lub określonego zasobu wiedzy i umiejętności, umożliwiającego wykonywanie jakiegoś zawodu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

antonimy:

wykształcony

	Dziewica Orleańska, francuska bohaterka narodowa stała się symbolem wojny stuletniej. Pochodziła z chłopskiej rodziny z Domremy. Niewykształcona, nigdy nie nauczyła się pisać i czytać, otrzymała jedynie gruntowne wychowanie religijne. źródło: NKJP: Marcin Zasada: Pokoju nigdy nie zawarto, Dziennik Zachodni, 2007-07-05
	Marianne była śpiewaczką operową. Coś jak nasz Kiepura, zdolna, ale niewykształcona. źródło: NKJP: Janusz Rudnicki: Mój Wehrmacht, 2004
	Tematy egzystencjalne, moralne, teologiczne przekazywał językiem zrozumiałym nawet dla najprostszego, niewykształconego widza. źródło: NKJP: Joanna Piestrak: Mariano Roasenda, Głos Ojca Pio, 2010-02
	Lekarze są mądrzejsi, to jasne. Ja jestem niewykształcona. Wiem tylko, że jest ze mną bardzo źle [...]. źródło: NKJP: Katarzyna Jedynak: Zdradziecki jad, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-02-07

część mowy: przymiotnik

Stopień równy