wykidajło
-
pot. dawniej: mężczyzna pilnujący porządku w lokalu - miejscu, do którego przychodzi się, żeby coś zjeść lub w celach rozrywkowych
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
- wykidajło w nocnym klubie, lokalu
-
Zastępowały mu ją wyświechtane portki i pocerowany sweterek, przyciasny trochę jakby na potężny tors wykidajły.
źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994
Pod barem trafiłem na scenę typową raczej dla bogatych dzielnic: atletyczny wykidajło wykopywał z wejścia obszarpanego włóczęgę.
źródło: NKJP: Adam Wiśniewski-Snerg: Według łotra, 1978
Na parterze kręci się kilku wykidajłów, prowadzą nas na pięterko - tam maleńka estradka, jeszcze pusta, tylko wokół niej kręcą się dwie średnio roznegliżowane dziewczyny.
źródło: NKJP: Marek Rapacki: Pocztówka z Rio, Gazeta Wyborcza, 1993-08-06
Zaczynał jako wykidajło w jednej z knajp.
źródło: NKJP: Jerzy Ciszewski: Kolejny sponsor polskiego sportu wszedł w kolizję z prawem, Gazeta Wyborcza, 1992-11-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wykidajło
wykidajłowie
ndepr wykidajła
wykidajły
depr D. wykidajły
wykidajłów
C. wykidajle
wykidajłom
B. wykidajłę
wykidajłów
N. wykidajłą
wykidajłami
Ms. wykidajle
wykidajłach
W. wykidajło
wykidajłowie
ndepr wykidajła
wykidajły
depr -
Od: daw. przedrostkowego czasownika wykidać , kontynuującego psł. *kydati, *kydajǫ 'rzucać, rozrzucać; rozsypywać'