korkować - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. umierać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

	synonimy:	gasnąć konać ktoś dokonuje żywota ktoś schodzi z tego świata ktoś wyciąga kopyta ktoś wydaje ostatnie tchnienie mrzeć umierać życie uchodzi z kogoś
	antonimy:	rodzić się

Cytaty

Ma się rozumieć: nie wszystko było sielanką; i wtedy się trafiały trupy na stadionie; nieraz się zdarzało, że ktoś patrzył, jak nasi grają, i nagle korkował. Przeważnie na zawał.

źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Święta wojna, Polityka, 2006-03-25

To chodzące trupy. Ciągle ktoś nowy korkuje, i to nie tylko stare ćpuny, ale również masa takich początkujących jak ty.

źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

Jak na ulicy ktoś będzie korkował, to nawet ty masz obowiązek udzielenia mu pomocy.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	korkuję	korkujemy
2 os.	korkujesz	korkujecie
3 os.	korkuje	korkują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	korkowałem +(e)m korkował	korkowałam +(e)m korkowała	korkowałom +(e)m korkowało	korkowaliśmy +(e)śmy korkowali	korkowałyśmy +(e)śmy korkowały
2 os.	korkowałeś +(e)ś korkował	korkowałaś +(e)ś korkowała	korkowałoś +(e)ś korkowało	korkowaliście +(e)ście korkowali	korkowałyście +(e)ście korkowały
3 os.	korkował	korkowała	korkowało	korkowali	korkowały

bezosobnik: korkowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę korkował będę korkować	będę korkowała będę korkować	będę korkowało będę korkować	będziemy korkowali będziemy korkować	będziemy korkowały będziemy korkować
2 os.	będziesz korkował będziesz korkować	będziesz korkowała będziesz korkować	będziesz korkowało będziesz korkować	będziecie korkowali będziecie korkować	będziecie korkowały będziecie korkować
3 os.	będzie korkował będzie korkować	będzie korkowała będzie korkować	będzie korkowało będzie korkować	będą korkowali będą korkować	będą korkowały będą korkować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		korkujmy
2 os.	korkuj	korkujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	korkowałbym bym korkował	korkowałabym bym korkowała	korkowałobym bym korkowało	korkowalibyśmy byśmy korkowali	korkowałybyśmy byśmy korkowały
2 os.	korkowałbyś byś korkował	korkowałabyś byś korkowała	korkowałobyś byś korkowało	korkowalibyście byście korkowali	korkowałybyście byście korkowały
3 os.	korkowałby by korkował	korkowałaby by korkowała	korkowałoby by korkowało	korkowaliby by korkowali	korkowałyby by korkowały

bezosobnik: korkowano by

bezokolicznik: korkować

imiesłów przysłówkowy współczesny: korkując

gerundium: korkowanie

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	korkowanie	korkowania
D.	korkowania	korkowań
C.	korkowaniu	korkowaniom
B.	korkowanie	korkowania
N.	korkowaniem	korkowaniami
Ms.	korkowaniu	korkowaniach
W.	korkowanie	korkowania

imiesłów przymiotnikowy czynny: korkujący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	korkujący	korkujący	korkujący	korkujące	korkująca
D.	korkującego	korkującego	korkującego	korkującego	korkującej
C.	korkującemu	korkującemu	korkującemu	korkującemu	korkującej
B.	korkującego	korkującego	korkujący	korkujące	korkującą
N.	korkującym	korkującym	korkującym	korkującym	korkującą
Ms.	korkującym	korkującym	korkującym	korkującym	korkującej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	korkujący	korkujący	korkujące	korkujące
D.	korkujących	korkujących	korkujących	korkujących
C.	korkującym	korkującym	korkującym	korkującym
B.	korkujących	korkujących	korkujących	korkujące
N.	korkującymi	korkującymi	korkującymi	korkującymi
Ms.	korkujących	korkujących	korkujących	korkujących

odpowiednik aspektowy: wykorkować

Składnia

+

korkować

+

(na CO)

Pochodzenie

Od: korek