naglić

Jękliwy głos cmentarnego dzwonka, unoszony wiatrem, naglił mnie do rozcierania zmarzniętych rąk. Brzęk metalu wibrował w uchu, aż się robiło mroźniej.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

Strach naglił ich do pośpiechu, za dnia uwinęliby się w kilka chwil, w gęstych ciemnościach zdawało się, że tracą bardzo wiele czasu.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie,1978

Odsiedziała swoje u krawcowej, wciąż ją nagląc, żeby skończyła szycie nowej, bardzo twarzowej sukni.

źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Krąg Pierwszy Tom 2, 1996

Przebudzenie nastąpiło po paru tygodniach, kiedy to, naglony przez wydawnictwo, zorientowałem się, że mam zaledwie parę stron.

źródło: NKJP: Paweł Nassalski: Jak napisałem książkę, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2002-07-23

- Chodźmy, chodźmy - nagliła.

źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Brzezina i inne opowiadania Kochankowie, 2006