samogłoska
-
jęz. głoska wymawiana tak, że strumień powietrza przepływa w miarę swobodnie przez cały układ narządów mowy, w tym również przez rozchylone wargi, będąca ośrodkiem sylaby
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
hiperonimy: głoska
-
- samogłoska nosowa
- samogłoska "a", "i", "o"....
- samogłoski i spółgłoski
- wymawiać samogłoski
-
Język polski liczy sześć samodzielnych, tzn. możliwych do wymówienia w izolacji, samogłosek ustnych: a, e, y, i, o, u.
źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
[...] w mianowniku liczby mnogiej rzeczowniki męskie nieosobowe mają końcówkę -y: stoł-y, woz-y, ps-y, kot-y. Po -k-, -g- natomiast samogłoska -y- przyjmuje wymawianiową i graficzną postać -i: wilk-i, buk-i, głog-i, stog-i, rak-i.
źródło: NKJP: Jan Miodek: „Ky”, „gy” i „ke”, „ge” w dziejach polszczyzny, Wiedza i Życie, 1999
Do najtrudniejszych zadań [...] należy odtworzenie stosunków prozodycznych w języku połabskim. Zapisywacze resztek tego języka albo w ogóle nie zaznaczali akcentu, albo czynili to nieumiejętnie, nie rozróżniając akcentu i długości samogłoski.
źródło: NKJP: Kazimierz Polański, Jeszcze o prozodii połabskiej, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. samogłoska
samogłoski
D. samogłoski
samogłosek
C. samogłosce
samogłoskom
B. samogłoskę
samogłoski
N. samogłoską
samogłoskami
Ms. samogłosce
samogłoskach
W. samogłosko
samogłoski
-
Od: sam (zob.), głoska