won II

I III

wykrzyknik

  • bardzo stanowczy i niegrzeczny nakaz oddalenia się jakiejś osoby z miejsca, w którym został on wypowiedziany
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • synonimy:  precz II
    wynocha
    wypad II
  • „Won z mego domu!” - ryknął i różowo-niebieska (esteta) piana wystąpiła mu na usta. Cofaliśmy się z inżynierem do drzwi, spojrzenia mając utkwione w krzesło nad głową.

    źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1962

    nasi młodzi ludzie tysiącami giną i przelewają krew, a ty ważysz się tak do mnie mówić?! Won stąd! - wrzasnął. Wyszedłem i już wiedziałem, że dopiero teraz czekają mnie problemy.

    źródło: NKJP: Wspomnienia dawne i nowsze, Gazeta Krakowska, 2003-10-27

    - Won! - darł się dyrektor. - Won natychmiast, bo ubiję!
    Portierzy, odwracając twarze i zatykając nosy z obrzydzenia, schwytali karła i karlicę, i wypchnęli jęczących i rozpaczających za drzwi. S

    źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

  • część mowy: wykrzyknik

  • Zob. won I

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. won I
Data ostatniej modyfikacji: 22.09.2018