konfabulować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. opowiadać historie zmyślone lub prawdziwe, ale przesadzone i ubarwione, tak że zawierają elementy niezgodne z prawdą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

hiperonimy:

opowiadać

	Zaczął fantazjować, konfabulować na temat sukcesów firmy i swoich, fikcja mieszała się z półprawdą. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Monografia grzechów z dziennika 1978-1989, 2006
	Są tacy, którzy lubią mówić o sobie, ale nie lubią zdradzać prawdy. Kreują się. Wymyślają. Konfabulują. Co tydzień mają o sobie coś nowego i nieprawdziwego do roztrąbienia światu. źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999
	Często konfabulował - opowiadał o zdarzeniach, które nie miały miejsca, o kontaktach ze światem przestępczym, o tym, jakich zna dealerów narkotyków i co zażywa. Kiedy pani pedagog go przycisnęła, okazało się, że nie wie, jak narkotyki wyglądają. źródło: NKJP: Ryszarda Socha: Chojrak do końca, Polityka, 2001-03-10
	[...] większość pisarzy ma odchylenie sklerotyczne, wciąż tęsknią do dzieciństwa, opisują przeszłość jak dziadkowie konfabulujący bohaterskie wojenne wspomnienia. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010
	Od poniedziałku [...] będziecie mogli Państwo poczytać krótkie wakacyjne historie. Niektóre z nich będą od początku do końca prawdziwe, inne w dużej mierze konfabulowane. źródło: NKJP: Słoneczne strony, Gazeta Poznańska, 2003-06-21

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konfabulowałem +(e)m konfabulował	konfabulowałam +(e)m konfabulowała	konfabulowałom +(e)m konfabulowało	konfabulowaliśmy +(e)śmy konfabulowali	konfabulowałyśmy +(e)śmy konfabulowały
2 os.	konfabulowałeś +(e)ś konfabulował	konfabulowałaś +(e)ś konfabulowała	konfabulowałoś +(e)ś konfabulowało	konfabulowaliście +(e)ście konfabulowali	konfabulowałyście +(e)ście konfabulowały
3 os.	konfabulował	konfabulowała	konfabulowało	konfabulowali	konfabulowały

bezosobnik: konfabulowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę konfabulował będę konfabulować	będę konfabulowała będę konfabulować	będę konfabulowało będę konfabulować	będziemy konfabulowali będziemy konfabulować	będziemy konfabulowały będziemy konfabulować
2 os.	będziesz konfabulował będziesz konfabulować	będziesz konfabulowała będziesz konfabulować	będziesz konfabulowało będziesz konfabulować	będziecie konfabulowali będziecie konfabulować	będziecie konfabulowały będziecie konfabulować
3 os.	będzie konfabulował będzie konfabulować	będzie konfabulowała będzie konfabulować	będzie konfabulowało będzie konfabulować	będą konfabulowali będą konfabulować	będą konfabulowały będą konfabulować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		konfabulujmy
2 os.	konfabuluj	konfabulujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konfabulowałbym bym konfabulował	konfabulowałabym bym konfabulowała	konfabulowałobym bym konfabulowało	konfabulowalibyśmy byśmy konfabulowali	konfabulowałybyśmy byśmy konfabulowały
2 os.	konfabulowałbyś byś konfabulował	konfabulowałabyś byś konfabulowała	konfabulowałobyś byś konfabulowało	konfabulowalibyście byście konfabulowali	konfabulowałybyście byście konfabulowały
3 os.	konfabulowałby by konfabulował	konfabulowałaby by konfabulowała	konfabulowałoby by konfabulowało	konfabulowaliby by konfabulowali	konfabulowałyby by konfabulowały

bezosobnik: konfabulowano by

bezokolicznik: konfabulować

imiesłów przysłówkowy współczesny: konfabulując

gerundium: konfabulowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: konfabulujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: konfabulowany

odpowiednik aspektowy: skonfabulować

+

konfabulować

+

(CO)

Od: konfabulacja