chałturowiec
-
pot. pejorat. osoba, która uprawia chałturę - dodatkową pracę, zazwyczaj artystyczną, podejmowaną jedynie dla zarobku
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe -
synonimy: chałturnik
chałturszczyk
chałturzysta
wyrobnik
-
Ciekawe, że początkowo konkurowało ze sobą kilka określeń osoby chałturzącej: przeniesiony z rosyjskiego chałturszczyk, dalej: chałturowiec, chałturnik i chałturzysta.
źródło: Internet: Między słowami. A tam, taka chałturka, (wyborcza.pl)
Muszę wyrzucić tę płytę, bo już coraz więcej znajomych próbuje się ze mnie nabijać — powiedział. Nie mieliśmy zresztą czasu na zbyt długie z nim pogawędki, bo kierownik zajęty był użeraniem się z jakimiś chałturowcami.
źródło: Ineternet: Janusz Olczak: Siwe skrzydła: opowiadania, 1975 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. chałturowiec
chałturowcy
ndepr chałturowce
depr D. chałturowca
chałturowców
C. chałturowcowi
chałturowcom
B. chałturowca
chałturowców
N. chałturowcem
chałturowcami
Ms. chałturowcu
chałturowcach
W. chałturowcu
chałturowcze
chałturowcy
ndepr chałturowce
depr -