sponiewierać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. spowodować, że ktoś poczuł się wyczerpany

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

Zaryłem nosem w zbocze i sponiewierało mnie jak dziada.

źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975

Awaria serwera nerwy sponiewiera. Koniec stycznia i początek lutego to prawdziwy koszmar dla wielu kierowców, którzy swe samochody ubezpieczyli w PZU.

źródło: NKJP: Piotr Korycki: PZU wysyła ponaglenia, Mazowieckie To i Owo, 2006-02-19

Nic tak chłopa nie sponiewiera jak “Wyborowa”, “Żytnia” czy “Chopin”.

źródło: NKJP: W.Hagedorny: Szast-prast: Wino z kartofli, Tygodnik Ciechanowski, 2007-02-14

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	sponiewieram	sponiewieramy
2 os.	sponiewierasz	sponiewieracie
3 os.	sponiewiera	sponiewierają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sponiewierałem +(e)m sponiewierał	sponiewierałam +(e)m sponiewierała	sponiewierałom +(e)m sponiewierało	sponiewieraliśmy +(e)śmy sponiewierali	sponiewierałyśmy +(e)śmy sponiewierały
2 os.	sponiewierałeś +(e)ś sponiewierał	sponiewierałaś +(e)ś sponiewierała	sponiewierałoś +(e)ś sponiewierało	sponiewieraliście +(e)ście sponiewierali	sponiewierałyście +(e)ście sponiewierały
3 os.	sponiewierał	sponiewierała	sponiewierało	sponiewierali	sponiewierały

bezosobnik: sponiewierano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sponiewierajmy
2 os.	sponiewieraj	sponiewierajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sponiewierałbym bym sponiewierał	sponiewierałabym bym sponiewierała	sponiewierałobym bym sponiewierało	sponiewieralibyśmy byśmy sponiewierali	sponiewierałybyśmy byśmy sponiewierały
2 os.	sponiewierałbyś byś sponiewierał	sponiewierałabyś byś sponiewierała	sponiewierałobyś byś sponiewierało	sponiewieralibyście byście sponiewierali	sponiewierałybyście byście sponiewierały
3 os.	sponiewierałby by sponiewierał	sponiewierałaby by sponiewierała	sponiewierałoby by sponiewierało	sponiewieraliby by sponiewierali	sponiewierałyby by sponiewierały

bezosobnik: sponiewierano by

bezokolicznik: sponiewierać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sponiewierawszy

gerundium: sponiewieranie

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	sponiewieranie	sponiewierania
D.	sponiewierania	sponiewierań
C.	sponiewieraniu	sponiewieraniom
B.	sponiewieranie	sponiewierania
N.	sponiewieraniem	sponiewieraniami
Ms.	sponiewieraniu	sponiewieraniach
W.	sponiewieranie	sponiewierania

imiesłów przymiotnikowy bierny: sponiewierany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	sponiewierany	sponiewierany	sponiewierany	sponiewierane	sponiewierana
D.	sponiewieranego	sponiewieranego	sponiewieranego	sponiewieranego	sponiewieranej
C.	sponiewieranemu	sponiewieranemu	sponiewieranemu	sponiewieranemu	sponiewieranej
B.	sponiewieranego	sponiewieranego	sponiewierany	sponiewierane	sponiewieraną
N.	sponiewieranym	sponiewieranym	sponiewieranym	sponiewieranym	sponiewieraną
Ms.	sponiewieranym	sponiewieranym	sponiewieranym	sponiewieranym	sponiewieranej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	sponiewierani	sponiewierani	sponiewierane	sponiewierane
D.	sponiewieranych	sponiewieranych	sponiewieranych	sponiewieranych
C.	sponiewieranym	sponiewieranym	sponiewieranym	sponiewieranym
B.	sponiewieranych	sponiewieranych	sponiewieranych	sponiewierane
N.	sponiewieranymi	sponiewieranymi	sponiewieranymi	sponiewieranymi
Ms.	sponiewieranych	sponiewieranych	sponiewieranych	sponiewieranych

Składnia

Ø	+	sponiewierać	+	KOGO
	+	sponiewierać	+	KOGO

Pochodzenie

Zob. poniewierać